Τα φώτα της ράμπας (ταινία)
Ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν (1952) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα φώτα της ράμπας (αγγλικά: Limelight) είναι αμερικανική κωμικο-δραματική ταινία του 1952 σε σενάριο και παραγωγή, σκηνοθεσία του Τσάρλι Τσάπλιν, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής της. Η ταινία ειναι βασισμένη σε μια νουβέλα του Τσάπλιν με τίτλο Footlights.[4] Η μουσική της συντέθηκε από τον Τσάπλιν και ενορχηστρώθηκε από τον Ρέι Ρας.
Τα φώτα της ράμπας (Limelight) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Τσάρλι Τσάπλιν |
Παραγωγή | Τσάρλι Τσάπλιν |
Σενάριο | Τσάρλι Τσάπλιν |
Πρωταγωνιστές | Τσάρλι Τσάπλιν, Κλαιρ Μπλουμ, Νάιτζελ Μπρους, Μπάστερ Κίτον, Σίντνεϊ Τσάπλιν, Leonard Mudie, Νόρμαν Λόιντ, Τζεραλντίν Τσάπλιν, Edna Purviance, Melissa Hayden, Wheeler Dryden, Marjorie Bennett, Σναμπ Πόλαρντ, Charley Rogers, Σίριλ Ντελεβάντι, Μάικλ Τσάπλιν[1], Ούνα Ονίλ[1], Ζοζεφίν Τσάπλιν[1], Χάρολντ Μίλερ[1], Φρανκ Μάιλς[1], Κολίν Κέννυ[1], Φρανκ Χάγκνεϊ[1], Μπίλι Κέρτις[1], Florence Wix[1], André Eglevsky και Τσαρλς Τσάπλιν |
Μουσική | Τσάρλι Τσάπλιν |
Φωτογραφία | Καρλ Στρους |
Εταιρεία παραγωγής | United Artists |
Διανομή | United Artists και Netflix |
Πρώτη προβολή | 16 Οκτωβρίου 1952 (Λονδίνο)[2][3], 23 Οκτωβρίου 1952 (Νέα Υόρκη και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[3], 14 Νοεμβρίου 1952 (Καναδάς)[3] και 24 Σεπτεμβρίου 1954 (Γερμανία)[3] |
Διάρκεια | 137 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Τσάπλιν ως ξοφλημένος κωμικός που σώζει μια χορεύτρια, την οποία υποδύεται η Κλερ Μπλουμ, από την αυτοκτονία. Οι δυο τους προσπαθούν να επιβιώσουν. Οι υπόλοιποι ρόλοι ερμηνεύονται από τους Νάιτζελ Μπρους, Σίντεϊ Ερλ Τσάπλιν, Γουίλερ Ντράιντεν και Νόρμαν Λόιντ, με μια εμφάνιση από τον Μπάστερ Κίτον. Στις χορευτικές σκηνές, η Μπλουμ ντουμπλάρεται από τη Μελίσα Χέιντεν.
Μετά την κυκλοφορία της ταινίας, η γνώμες των κριτικών ήταν διχασμένες. Η ταινία υπέστη έντονο μποϊκοτάζ στις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω των υποτιθέμενων κομμουνιστικών φρονημάτων του Τσάπλιν και απέτυχε εμπορικά. Ωστόσο, επανακυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1972, με πρώτη προβολή στο Λος Άντζελες. Αυτό επέτρεψε στην ταινία που είχε γυριστεί πριν από δεκαετίες να πάρει μέρος στα 45α Βραβεία Όσκαρ, όπου ο Τσάπλιν κέρδισε το μοναδικό του Όσκαρ σε διαγωνιστική βάση. Σήμερα, η ταινία θεωρείται από πολλούς ένα από τα καλύτερα και πιο προσωπικά έργα του Τσάπλιν και έχει φανατικούς θαυμαστές.