Στυλιανός Ζαούτζης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Στυλιανός Ζαούτζης (Ζαουντζάς στον Σκυλίτση) [1] ήταν υψηλόβαθμος βυζαντινός αξιωματούχος αρμενικής καταγωγής. Ανέβηκε σε υψηλό βαθμό υπό τον Αυτοκράτορα των Ρωμαίων Βασίλειο Α΄ τον Μακεδόνα (βασ. 867–886), στη συνέχεια αναδείχθηκε περαιτέρω υπό τον διάδοχο τού Βασιλείου Α΄, Αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ τον Σοφό (βασ. 886-912), ο οποίος είχε στενή φιλία και πιθανώς μία σχέση με την κόρη τού Στυλιανού, τη Ζωή Ζαούτζαϊνα. Ο Στυλιανός Ζαούτζης ήταν ο κορυφαίος υπουργός τού Λέοντα ΣΤ΄ κατά το πρώτο μισό της βασιλείας του και τού απονεμήθηκε ο μοναδικός τίτλος τού βασιλοπάτορα. Η θέση και η επιρροή του μειώθηκαν μετά το 895, αλλά το 898 έγινε πεθερός τού Λέοντα ΣΤ΄, όταν ο βυζαντινός Αυτοκράτορας νυμφεύτηκε τη Ζωή. Απεβίωσε το 899, την ίδια χρονιά με τη Ζωή. Μετά από απόπειρα πραξικοπήματος από τους συγγενείς του, η οικογένεια των Ζαούτζη στερήθηκε τη σημαντική δύναμη, που είχε συγκεντρώσει υπό την κηδεμονία του Στυλιανού.
Στυλιανὸς Ζαούτζης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 9ος αιώνας |
Θάνατος | 899 Κωνσταντινούπολη |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
δεδομένα |