Σινοβιετναμέζικος Πόλεμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σινοβιετναμέζικος Πόλεμος (βιετναμέζικα: Chiến tranh biên giới Việt-Trung, πινγίν: Zhōng-Yuè Zhànzhēng), γνωστός επίσης ως Τρίτος Πόλεμος της Ινδοκίνας, ήταν μια σύντομη πολεμική σύρραξη μεταξύ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ στις αρχές του 1979.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Κίνα εξαπέλυσε επίθεση σε απάντηση στην εισβολή και κατοχή από τους Βιετναμέζους της Καμπότζης το 1978, που τερμάτισε το καθεστώς των Κόκκινων Χμερ, το οποίο υποστηριζόταν από το Πεκίνο.
Οι κινεζικές δυνάμεις εισέβαλαν στο βόρειο Βιετνάμ και κατέλαβαν αρκετές πόλεις κοντά στα σύνορα. Στις 6 Μαρτίου 1979 η Κίνα διακήρυξε ότι η πύλη προς το Ανόι ήταν πλέον ανοικτή και ότι η τιμωρητική εκστρατεία της είχε επιτύχει, πριν αποσύρει τα στρατεύματά της από το Βιετνάμ. Τόσο η Κίνα όσο και το Βιετνάμ διεκδίκησαν τη νίκη στον τελευταίο από τος πολέμους της Ινδοκίνας. Καθώς τα βιετναμέζικα στρατεύματα παρέμειναν στην Καμπότζη μέχρι το 1989, δεν προκύπτει η επιτυχία που ισχυρίζονται οι Κινέζοι, καθώς απέτυχαν στο στόχο τους να αποτρέψουν τη βιετναμέζικη ανάμειξη και παραμονή στην Καμπότζη. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, τα σινοβιετναμέζικα σύνορα παγιώθηκαν.
Παρότι οι Κινέζοι δεν κατάφεραν να απομακρύνουν τους Βιετναμέζους από την Καμπότζη, μπορούσαν να ισχυριστούν ότι οι κομμουνιστές ανταγωνιστές τους κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, Σοβιετικοί, ήταν ανίκανοι να προστατεύσουν το Βιετνάμ, με το οποίοι είχαν συμμαχικές σχέσεις.