Σιναϊτικός Κώδικας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σιναϊτικός Κώδικας (Λατ. Codex Sinaiticus) είναι ένας αρχαίος χειρόγραφος κώδικας που περιέχει τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και ένα μέρος των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Συμβολίζεται με το א (άλεφ) ή το 01, ενώ φυλάσσεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη του Λονδίνου όπου καταγράφεται ως Add. 43725 και στη Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Λειψίας – Αλβερτίνα. Ανακαλύφθηκε από τον Κόνσταντιν φον Τίσεντορφ (Constantin von Tischendorf) στο ανδρικό Ελληνορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στους πρόποδες του Όρους Σινά, στην Αίγυπτο, το 1859.