Ρίνγκο Σταρ
Βρετανός μουσικός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο σερ Ρίτσαρντ Στάρκι[16] (αγγλικά: Richard Starkey, 7 Ιουλίου 1940), γνωστός ως Ρίνγκο Σταρ (Ringo Starr), είναι Άγγλος μουσικός, τραγουδιστής και ηθοποιός, περισσότερο γνωστός ως ντράμερ του μουσικού συγκροτήματος The Beatles. Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1940 στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Γιος του είναι ο τραγουδιστής Ζακ Στάρκι (γεννημένος το 1965). Είναι παντρεμένος με τη γνωστή από ταινία της σειράς Τζέιμς Μποντ ηθοποιό Μπάρμπαρα Μπαχ.Το 2018 χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα και έγινε σερ. Τον Αύγουστο του 2019 εμφανίστηκε στο φεστιβάλ Woodstock 2019, για τα 50 χρόνια από το φεστιβάλ του Γούντστοκ του 1969. Ο Σταρ τραγουδούσε περιστασιακά τα βασικά φωνητικά με τους Beatles, συνήθως ένα τραγούδι σε κάθε άλμπουμ, ανάμεσα στα οποία τα "Yellow Submarine" και "With a Little Help from My Friends". Έγραψε και τραγούδησε επίσης τα τραγούδια των Beatles "Don't Pass Me By" και "Octopus's Garden", καθώς και τέσσερα ακόμη σε συνεργασία με άλλους.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ρίνγκο Σταρ | |
---|---|
Ο Σταρ το 2913 | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | yellow sub (Αγγλικά) |
Ψευδώνυμο | Ringo Starr[1] |
Γέννηση | 7 Ιουλίου 1940[2][3][4] Welsh Streets, Liverpool[5] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Ιδιότητα | ντράμερ |
Σύζυγος | Μορίν Στάρκι Τίγκρετ (1965–1975) και Μπάρμπαρα Μπαχ (από 1981) |
Τέκνα | Lee Starkey, Zak Starkey και Jason Starkey |
Γονείς | Richard Henry Parkin Starkey[6] και Elsie Starkey[6] |
Όργανα | τύμπανο, κρουστό μουσικό όργανο, τύμπανα[7], φωνή[7] και κιθάρα |
Είδος τέχνης | ροκ, ποπ ροκ και ποπ μουσική[8] |
Βραβεύσεις | Μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (12 Ιουνίου 1965)[9], Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής (1970)[10], Rock and Roll Hall of Fame (2015)[11], Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[12], Knight Bachelor (20 Μαρτίου 2018)[13][14], αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[15] και honorary doctor of the Berklee College of Music |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Σταρ προσβλήθηκε από επικίνδυνες ασθένειες στην παιδική του ηλικία, με περιόδους παρατεταμένης νοσηλείας. Κατείχε για λίγο μια θέση στους Βρετανικούς Σιδηροδρόμους και στη συνέχεια μαθήτευσε ως μηχανικός σε έναν κατασκευαστή σχολικού εξοπλισμού στο Λίβερπουλ. Το 1957, συνίδρυσε το πρώτο του συγκρότημα, τους Eddie Clayton Skiffle Group, το οποίο γνώρισε αρκετή τοπική επιτυχία. Όταν ιδρύθηκαν οι Beatles το 1960, ο Σταρ ήταν μέλος ενός άλλου γκρουπ από το Λίβερπουλ, των Rory Storm and the Hurricanes. Μετά από μέτρια επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Αμβούργο, εγκατέλειψε τους Hurricanes όταν του ζητήθηκε να ενταχθεί στους Beatles τον Αύγουστο του 1962, αντικαθιστώντας τον Πιτ Μπεστ.
Εκτός από τις ταινίες των Beatles, ο Σταρ έχει παίξει και σε πολλές άλλες. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 1970, κυκλοφόρησε αρκετά επιτυχημένα σινγκλ, ανάμεσα στα οποία και η τοπ 10 επιτυχία στις ΗΠΑ "It Don't Come Easy" και τα νούμερο ένα "Photograph" και "You're Sixteen". Το πιο επιτυχημένο σινγκλ του στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν το "Back Off Boogaloo", το οποίο έφτασε στο νούμερο δύο. Πέτυχε εμπορική και κριτική επιτυχία με το άλμπουμ του Ringo του 1973, το οποίο μπήκε στο τοπ 10 τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ. Ο Σταρ συμμετείχε σε πολλά ντοκιμαντέρ, έχει παρουσιάσει τηλεοπτικές εκπομπές, αφηγήθηκε τις δύο πρώτες σειρές του παιδικού τηλεοπτικού προγράμματος Τόμας το τρενάκι και υποδύθηκε τον "κύριο Εισπράκτορα" κατά την πρώτη σεζόν της παιδικής τηλεοπτικής σειράς του PBS Shining Time Station. Από το 1989, περιοδεύει με το γκρουπ Ringo Starr & His All-Starr Band.
Το στιλ παιξίματος του Σταρ, το οποίο έδινε έμφαση στην αίσθηση και όχι στην τεχνική δεξιοτεχνία, έκανε πολλούς ντράμερ να επανεξετάσουν το παίξιμό τους από συνθετική άποψη. Επηρέασε επίσης διάφορες σύγχρονες τεχνικές ντραμς.[17] Κατά τη γνώμη του, η καλύτερη ηχογραφημένη του ερμηνεία ήταν στο "Rain" των Beatles.[18] Το 1999, εισήχθη στο Modern Drummer Hall of Fame. Το 2011, οι αναγνώστες του περιοδικού Rolling Stone τον ονόμασαν τον πέμπτο καλύτερο ντράμερ όλων των εποχών. Εισήχθη δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame,[19] ως Beatle το 1988 και ως σόλο καλλιτέχνης το 2015, και χρίστηκε ιππότης το 2018 για τις υπηρεσίες του στη μουσική.[20]