Πολωνική Ακαδημία Λογοτεχνίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Πολωνική Ακαδημία Λογοτεχνίας, ΠΑΛ (πολωνικά: Polska Akademia Literatury, PAL) ήταν ένας από τους σημαντικότερους κρατικούς θεσμούς της λογοτεχνικής ζωής στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, που λειτούργησε μεταξύ 1933-1939 και είχε την έδρα της στη Βαρσοβία. Ιδρύθηκε με το διάταγμα του Συμβουλίου Υπουργών της Δημοκρατίας (Rada Ministrów RP).[1]
Η Ακαδημία ήταν η υψηλότερη αρχή, η οποία διαμόρφωνε τη γνώμη της χώρας, υπεύθυνη για όλες τις πτυχές της προώθησης και της διάκρισης των πιο σημαντικών σύγχρονων επιτευγμάτων της πολωνικής λογοτεχνίας. Σύμφωνα με το δικό της καταστατικό, ο κύριος στόχος της Ακαδημίας ήταν να αυξήσει το επίπεδο ποιότητας των εκδόσεων της Πολωνίας, ενώ συνεργάστηκε με τις κυβερνητικές προσπάθειες και τις προσπάθειες των ΜΚΟ που επικεντρώθηκαν στην πρόοδο του πολωνικού πολιτισμού και της τέχνης εν γένει. Ο αιώνας των ξένων διαμελισμών της Πολωνίας, που έληξε το 1918, χαρακτηρίστηκε από τη βίαιη καταστολή της πολωνικής εκπαίδευσης, της γλώσσας και της θρησκείας από τους Πρώσους (και αργότερα τη γερμανική κυριαρχία, βλ. Κουλτούρκαμπφ)[2] και απόλυτη εξωστρέφεια στα εδάφη που καταλήφθηκαν από τη Τσαρική Αυτοκρατορία,[3] φθάνοντας στην επιτομή της υπό τον Όττο φον Μπίσμαρκ από τη μία πλευρά και τον Νικόλαο Β΄ από την άλλη. Αυτό οδήγησε σε συγκλονιστικά επίπεδα αναλφαβητισμού στα πολωνικά εδάφη, όπως σημείωσε ο Στέφαν Ζερόμσκι το 1923.[4] Η ΠΑΛ κλήθηκε να ενισχύσει τα ιστορικά πρότυπα ποιότητας, να αναδείξει την διάκριση της λογοτεχνικής παράδοσης της Πολωνίας και να διερευνήσει τις περιπλοκές της κληρονομιάς της. Προτάθηκε για πρώτη φορά ήδη από το 1920 από τον Ζερόμσκι, αλλά έγινε αποδεκτή ως ιδέα μόλις εννέα χρόνια αργότερα (και πέντε χρόνια μετά το θάνατό του), το 1929.[5]