Πιότρ Μπαγκρατιόν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο πρίγκιπας Πιότρ Ιβάνοβιτς Μπαγκρατιόν, ρωσ.: Пётр Ива́нович Багратио́н, (10 Ιουλίου 1765 – 24 Σεπτεμβρίου 1812) ήταν Ρώσος στρατηγός και πρίγκιπας γεωργιανής καταγωγής, εξέχων κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων.
Ο Μπαγκρατιόν, μέλος της Οίκου των Μπαγκρατιόνι - Μουχράνι, γεννήθηκε στην Τιφλίδα. Ο πατέρας του Ιβάν Αλεξάντροβις Μπαγκρατιόν (ρωσικά: Иван Александрович Багратион ) υπηρέτησε ως αξιωματικός στον Αυτοκρατορικό Ρωσικό Στρατό, στον οποίο ο Μπαγκρατιόν κατατάχθηκε επίσης το 1782. Ο Πιότρ Iβάνοβιτς Μπαγκρατιόν ξεκίνησε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία υπηρετώντας στον Ρωσο-Κιρκασικό Πόλεμο του 1763-1864 για μερικά χρόνια. Στη συνέχεια συμμετείχε σε πόλεμο κατά των Οθωμανών και στην κατάληψη του Oτσάκοφ το 1788. Αργότερα βοήθησε στην καταστολή της εξέγερσης τού Kοτσιούσκο του 1794 στην Πολωνία και στην κατάληψη της Βαρσοβίας. Κατά τη διάρκεια των Ιταλικών και Ελβετικών εκστρατειών της Ρωσίας το 1799 κατά των Γάλλων, υπηρέτησε με διάκριση υπό τον στρατάρχη Αλεξάντερ Σουβόροφ.
Το 1805 η Ρωσία εντάχθηκε στον συνασπισμό κατά τού Ναπολέοντα Α΄. Μετά την κατάρρευση των Αυστριακών στο Ουλμ τον Οκτώβριο του 1805, ο Μπαγκρατιόν κέρδισε έπαινο για την επιτυχή άμυνά του στη μάχη του Σένγκραμπερν (Νοέμβριος 1805), που επέτρεψε στις ρωσικές δυνάμεις να αποσυρθούν και να ενωθούν με τον κύριο ρωσικό στρατό τού Mιχαήλ Κουτούζοφ. Τον Δεκέμβριο τού 1805 ο συνδυασμένος Ρωσο-Αυστριακός στρατός υπέστη ήττα στη μάχη τού Αούστερλιτς, όπου ο Μπαγκρατιόν διοικούσε τη συμμαχική δεξιά πτέρυγα εναντίον των Γάλλων υπό τον Ζαν Λανν. Αργότερα διοίκησε τα ρωσικά στρατεύματα στον Φινλανδικό πόλεμο (1808-1809) κατά της Σουηδίας και σε έναν άλλο πόλεμο κατά των Τούρκων (1806-1812) στον Δούναβη.
Κατά τη διάρκεια της γαλλικής εισβολής στη Ρωσία το 1812, ο Μπαγκρατιόν διοίκησεε έναν από τους δύο μεγάλους ρωσικούς στρατούς ( ο Μπάρκλεϋ ντε Τόλλυ διοικούσε τον άλλο) πολεμώντας σε μία σειρά από ενέργειες οπισθοφυλακής. Οι Ρώσοι απέτυχαν να σταματήσουν τη γαλλική προέλαση στη μάχη τού Σμολένσκ τον Αύγουστο του 1812. Ο Μπάρκλεϋ είχε προτείνει μία υποχώρηση με καμένη γη, που είχε εγκρίνει ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας, αν και ο Μπαγκρατιόν προτιμούσε να αντιμετωπίσει τους Γάλλους σε μία μεγάλη μάχη. Ο Μιχαήλ Κουτούζοφ διαδέχθηκε τον Μπάρκλεϋ ως Ανώτατος Διοικητής, αλλά συνέχισε την πολιτική του μέχρι τη μάχη τού Μποροντίνο ( 7 September [Π.Η. 26 August] 1812) κοντά στη Μόσχα. Ο Μπαγκρατιόν διοίκησε την αριστερή πτέρυγα, γύρω από αυτό που έγινε γνωστό ως τα βέλη τού Μπαγκρατιόν στο Μποροντίνο, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα. Απεβίωσε μερικές εβδομάδες αργότερα. Αρχικά τάφηκε σε μία τοπική εκκλησία, το 1839 τάφηκε ξανά στο πεδίο της μάχης τού Μποροντίνο.