Παπαβερίνη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η παπαβερίνη (από τη λατινική λέξη papaver = παπαρούνα) είναι οργανική χημική ένωση, και συγκεκριμένα ένα από τα αλκαλοειδή του οπίου. Η παπαβερίνη είναι αντισπασμωδικό φάρμακο, που χρησιμοποιείται κυρίως στην αντιμετώπιση των σπασμών των εσωτερικών οργάνων, του αγγειοσπασμού (ιδίως των εντέρων, της καρδιάς ή του εγκεφάλου) και περιστασιακά της στυτικής δυσλειτουργίας, αλλά και της οξείας μεσεντερικής ισχαιμίας. Η παπαβερίνη διαφέρει τόσο στη δομή, όσο και στη φαρμακολογική της δράση από τα αναλγητικά αλκαλοειδή του οπίου (οπιούχα).