Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1966
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1966 ήταν η όγδοη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στην Αγγλία. Με τη συμπλήρωση τότε ενός αιώνα από τη δημιουργία της σύγχρονης έκδοσης του ποδοσφαίρου, η FIFA έκρινε ότι η διοργάνωση έπρεπε δικαιωματικά να γίνει στη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο.
1966 World Cup (Αγγλικά) | |
---|---|
Επίσημo λογότυπο | |
Πληροφορίες | |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Διοργανωτής | FIFA |
Ημερομηνίες | 11 Ιουλίου 1966 |
Τερματισμός | 30 Ιουλίου 1966 |
Στάδια | 8 |
Κατάταξη | |
Πρώτη θέση | Αγγλία |
Δεύτερη θέση | Δυτική Γερμανία |
Τρίτη θέση | Πορτογαλία |
Τέταρτη θέση | ΕΣΣΔ |
Στατιστικά | |
Πρώτος σκόρερ | Εουσέμπιο (9) |
Καλ. παίκτης | Μπόμπι Τσάρλτον |
Καλ. νεαρότερος παίκτης | Φραντς Μπεκενμπάουερ |
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση |
Πρόεδρος της FIFA ήταν τότε ο σερ Στάνλεϊ Ράους, που έλαβε τα μέτρα του ώστε να ευνοηθεί η εθνική ομάδα της πατρίδας του. Η Αγγλία βρέθηκε σε έναν εύκολο όμιλο και μάλιστα ορίστηκε να δώσει όλους τους αγώνες της στο Στάδιο Γουέμπλεϊ. Ποτέ άλλοτε διοργανώτρια χώρα δεν έτυχε ανάλογης εύνοιας. Επιπλέον, πολλά παράπονα εκφράστηκαν και από παίκτες, κυρίως Νοτιοαμερικανούς για το σκληρό παιχνίδι των Ευρωπαίων (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πελέ[1]) που έμεινε ατιμώρητο ή επιεικώς τιμωρημένο από τους διαιτητές που στην πλειοψηφία τους ήταν Ευρωπαίοι. Δημιουργήθηκαν έτσι υποψίες και για ευρωπαϊκή πλεκτάνη για να ξαναγυρίσει το τρόπαιο στη γηραιά ήπειρο (επειδή είχαν προηγηθεί δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του τροπαίου από τη Βραζιλία), ενώ τα παράπονα πολλών άλλων ομάδων (κυρίως των Νοτιοαμερικανών), δημοσιογράφων ακόμα και των φωτογράφων ήταν διαρκή.[2][3][4][5] Με αφορμή τα παρασκήνια της διοργάνωσης ο κορυφαίος Ουρουγουανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο δημοσίευσε πολύ αργότερα άρθρο του που καταλήγει στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι στο ποδόσφαιρο η εξαπάτηση αποδίδει.[6] Ο μετέπειτα πρόεδρος της FIFA Ζοάο Χαβελάνζε επιπεβαίωσε το γεγονός δεκαετίες αργότερα.[7] Για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία της διοργάνωσης, δεν προκρίθηκε ομάδα της Νότιας Αμερικής στην τετράδα των ημιτελικών.
Για την ιστορία, ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου με αποκλειστικά ασπρόμαυρη τηλεοπτική μετάδοση, ενώ ήταν το πρώτο στο οποίο έγινε έλεγχος ντόπινγκ.[8]