Ουίλιαμ Ουόλτον
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σερ Ουίλιαμ Τέρνερ Ουόλτον (Sir William Turner Walton, Όλνταμ 29 Μαρτίου 1902 – Ίσκια 8 Μαρτίου 1983) ήταν Άγγλος συνθέτης του 20ού αιώνα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς της περιόδου που άνοιξε με τον Ραλφ Βων Ουίλιαμς και έκλεισε με τον Μπέντζαμιν Μπρίτεν.[8]
Ουίλιαμ Ουόλτον | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | William Walton (Αγγλικά) |
Γέννηση | 29 Μαρτίου 1902[1][2][3] Όλνταμ |
Θάνατος | 8 Μαρτίου 1983[1][2][3] Ίσκια[4] |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5][6] |
Σπουδές | Κράιστ Τσερτς Christ Church Cathedral School Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Memphis Technical High School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | κλασικός συνθέτης διευθυντής ορχήστρας συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες συνθέτης όπερας συνθέτης[7] |
Αξιοσημείωτο έργο | Spitfire Prelude and Fugue |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σουζάνα Ουόλτον (1948–1983) |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | χρυσό μετάλλιο της Βασιλικής Φιλαρμονικής Εταιρείας (1947) μετάλλιο Βενιαμίν Φραγκλίνος (1972) Knight Bachelor Walter Willson Cobbett Medal (1947) Τάγμα της Αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Κατά τη διάρκεια της 60χρονης καριέρας του, έγραψε σε διάφορα κλασικά είδη και στυλ, από κινηματογραφική μουσική μέχρι όπερα. Στα πιο γνωστά έργα του συμπεριλαμβάνονται τα Φασάντ, Η Ευωχία του Βαλτάσαρ, Κοντσέρτο για βιόλα και Συμφωνία Νο. 1.
Γεννημένος στο Όλνταμ σε μουσική οικογένεια, ο Ουόλτον ήταν χορωδός και, στη συνέχεια, φοιτητής στο Κολλέγιο Εκκλησίας του Χριστού στην Οξφόρδη. Κατά την αποφοίτησή του τον ανέλαβαν τα αδέλφια Σίτουελ (Sitwell), παρέχοντάς του στέγη και μουσική εκπαίδευση. Το πρώτο σημαντικό έργο του ήταν το Φασάντ, σε συνεργασία με την Ίντιθ ( Edith) Σίτουελ που του απέφερε, αρχικά, την «κακή» φήμη του μοντερνιστή αλλά, αργότερα, έγινε δημοφιλές έργο μπαλέτου.
Μεσήλικας, ο Ουόλτον εγκατέλειψε τη Βρετανία και εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στο νησί ‘Ισκια (Ischia) της Ιταλίας. Έπαψε να θεωρείται μοντερνιστής και, αντίθετα, κάποιες από τις συνθέσεις του της δεκαετίας του '50 επικρίθηκαν ως «ντεμοντέ». Επιμελώς τελειομανής και συνθέτοντας με αργούς ρυθμούς, παρήγαγε έργο που, σε όλη τη μακρά καριέρα, του δεν είναι μεγάλο. Οι πιο δημοφιλείς συνθέσεις του συνεχίζουν να εκτελούνται, συχνά, στον 21ο αιώνα και, μέχρι το 2010, σχεδόν όλα τα έργα του είχαν κυκλοφορήσει σε CD.