Οι Μεταμορφώσεις ή Ο Χρυσός γάιδαρος
Μυθιστόρημα του Απουλήιου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Μεταμορφώσεις ή Ο Χρυσός γάιδαρος (λατινικά: Asinus aureus) είναι μυθιστόρημα του Απουλήιου που γράφτηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ., είναι το μόνο αρχαίο ρωμαϊκό μυθιστόρημα στα λατινικά που σώζεται στο σύνολό του.[1]
Βυζαντινό μωσαϊκό, 5ος αιώνας | |
Συγγραφέας | Απουλήιος |
---|---|
Τίτλος | Metamorphoseon Asinus aureus |
Γλώσσα | λατινική γλώσσα |
Ημερομηνία δημιουργίας | 2ος αιώνας |
Μορφή | μυθιστόρημα |
LC Class | OL658250W |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος ήταν Έντεκα βιβλία μεταμορφώσεων, στα λατινικά Metamorphoseon libri XI, ή εν συντομία Μεταμορφώσεις. Ο τίτλος παραπέμπει στο ομώνυμο έργο του Οβίδιου Μεταμορφώσεις (1 μ.X.) που έχουν ως θέμα τη μεταμόρφωση ανθρώπων σε ζώα, όπως και στον Απουλήιο. Ο δεύτεροςς τίτλος Χρυσός γάιδαρος προστέθηκε μεταγενέστερα από φιλολόγους, επειδή θεωρούσαν ότι οι ιστορίες που παρατίθενται είναι πραγματικό χρυσωρυχείο ιδεών, διδαγμάτων και ηθογραφιών και αναφέρεται κατά την Ύστερη Αρχαιότητα από τον Άγιο Αυγουστίνο.[2]
Το ευφάνταστο, τολμηρό και διασκεδαστικό έργο καταγράφει με φιλοπαίγμονα και αυτοσαρκαστική διάθεση τις περιπέτειες του Λούκιου, μέλους της ρωμαϊκής αριστοκρατίας, καθώς ταξίδευε στη Θεσσαλία, το «λίκνο της μαγείας». Η περιέργεια, ο υπερβολικός ενθουσιασμός και η ακόρεστη επιθυμία του ήρωα να δει και να εξασκήσει τη μαγεία τον οδηγούν να μεταμορφωθεί κατά λάθος σε γάιδαρο. Έτσι αρχίζει ένα μακρύ ταξίδι, κυριολεκτικά και μεταφορικά, με πολλές περιπέτειες. Τελικά βρίσκει τη σωτηρία μέσω της παρέμβασης της θεάς Ίσιδας, στη λατρεία της οποίας προσχωρεί. Το έργο θεωρείται εν μέρει αυτοβιογραφικό, καθώς στο τέλος αποκαλύπτεται ότι ο πρωταγωνιστής Λούκιος κατάγεται από τα Μάδαυρα, την πατρίδα του ίδιου του Απουλήιου.[3]
Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στην Αρχαία Ελλάδα και παρουσιάζει την καθημερινή ζωή, τα ήθη και έθιμα και τις δεισιδαιμονίες της ελληνιστικής αρχαιότητας. Είναι διανθισμένο με ένθετες ιστορίες που ο γάιδαρος μέσα στις περιπλανήσεις του ακούει να διηγούνται, όπως η ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής, η ιστορία της δηλητηριάστριας μητριάς, η ματωμένη νύφη και άλλες, ιστορίες που αναμειγνύουν τον ερωτισμό με αιματηρά εγκλήματα και τη μαγεία.
Το μυθιστόρημα είναι πρόδρομος του είδους του πικαρέσκο μυθιστορήματος, που ανέπτυξαν αργότερα οι Κεβέδο, Ραμπελαί, Βοκάκιος, Θερβάντες, Βολταίρος, Αλαίν Ρενέ Λεσάζ, Ντάνιελ Ντεφόε και πολλοί άλλοι.[4]