Οι Δώδεκα Καίσαρες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το έργο Περί των βίων των Καισάρων, λατιν.: De vita Caesarum, κοινώς γνωστό ως Οι Δώδεκα (πρώτοι) Καίσαρες, είναι ένα σύνολο δώδεκα βιογραφιών τού Ιουλίου Καίσαρα και των επόμενων 11 Αυτοκρατόρων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας γραμμένο από τον Γάιο Σουητώνιο Τρανκουίλλο. Οι βίοι είναι οι εξής: Ιούλιος Καίσαρας (π. 44 π.Χ.), Αύγουστος, Τιβέριος, Καλιγούλας, Κλαύδιος, Νέρων, Γάλβας, Όθων, Βιτέλλιος, Βεσπασιανός, Τίτος, Δομιτιανός (π. 96 μ.Χ.).
Το έργο, που γράφτηκε το 121 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Αδριανού, ήταν το πιο δημοφιλές έργο του Σουητώνιου, τού προσωπικού γραμματέα τού Αδριανού εκείνη την εποχή, και είναι το μεγαλύτερο μεταξύ των σωζόμενων γραπτών του. Ήταν αφιερωμένο σε έναν φίλο, τον πραιτοριανό έπαρχο Γάιο Σεπτίκιο Κλάρο.
Οι Δώδεκα Καίσαρες θεωρούνταν πολύ σημαντικοί στην αρχαιότητα και παραμένουν η κύρια πηγή της ρωμαϊκής ιστορίας. Το βιβλίο πραγματεύεται τη σημαντική και κρίσιμη περίοδο τής Ηγεμονίας από το τέλος της Δημοκρατίας έως τη βασιλεία του Δομιτιανού. Συχνά γίνονται συγκρίσεις με τον Τάκιτο, τού οποίου τα σωζόμενα έργα τεκμηριώνουν μία παρόμοια περίοδο.
Οι Δώδεκα Καίσαρες, ως μία ομάδα, ήταν ένα δημοφιλές θέμα στην τέχνη σε πολλά διαφορετικά μέσα από την Αναγέννηση και μετά.