Ντικινσόνια
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ντικινσόνια είναι χαρακτηριστικό απολίθωμα της ζωής της Εντιάκαρα. Μοιάζει (περίπου) με ένα διμερώς συμμετρικό κυματιστό οβάλ με μήκος έως 1,4 μέτρα. Είναι άγνωστο που ανήκει: οι περισσότερες φορές θεωρείται να είναι ζώο, αν και κάποιοι προτείνουν ότι μπορεί να είναι μύκητας, ή μέλος ενός εξαφανισμένου βασιλείου.
Ντικινσόνια Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Εδιακαρανική, 560–555Ma ↓ | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Απολίθωμα και ανακατασκευή του D. costata | ||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||
| ||||||||||
Είδη | ||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||
Vendomia[2] |
Οι οργανισμοί κυμαίνονται σε μέγεθος από 4 σε 1400 χιλιοστά σε μήκος,[4] και ένα ωοειδές περίγραμμα. Αποτελούνται από έναν αριθμό κυματιστών κομματιών που εκτείνονται ακτινωτά από μία κεντρική περιοχή.
Έχουν αναγνωριστεί πέντε είδη: D. costata, D. lissa, D. tenuis, D. rex[4] and D. menneri.[2] Ξεχωρίζουν κυρίως σε μορφομετρικό επίπεδο. Η D. rex είναι το μεγαλύτερο και έχει πολύ λεπτότερα/στενότερα κομμάτια από την D. costata. Η D. lissa είναι πάρα πολύ επιμηκημένη, με σχεδόν σχήμα κορδέλας. Η D. menneri (αρχικά Vendomia menneri) διαφέρει από όλα τα άλλα μέλη του γένους στο ότι τα ισομερή του ενός τέλους συνδέονται μαζί με σχηματίζουν μία κεφαλόμορφη μονάδα. Με την εξαίρεση αυτού του χαρακτηριστικού τα περισσότερα άτομα μοιάζουν με μικρές μορφές του είδους D. costata.[2]