Νεπάλ Μαντάλα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Νεπάλ Μαντάλα (Ντεβανάγκαρι: नेपाल मण्डल) είναι αρχαία συνομοσπονδία που χαρακτηρίζεται από τα πολιτιστικά, θρησκευτικά και πολιτικά σύνορα που βρίσκονται στο σημερινό κεντρικό Νεπάλ.[1] Αποτελείται από την κοιλάδα του Κατμαντού και τις γύρω περιοχές.[2][3] Η κυβέρνηση των αυτοχθόνων Νεβάρ στο Νεπάλ Μαντάλα έληξε με την κατάληψη της από το βασίλειο των Γκόρχα και την άνοδο της δυναστείας Σαχ το 1768.[4]
Σύμφωνα με το Περίγραμμα Ιστορίας του Νεπάλ, το Νεπάλ αποτελούνταν από τρία βασίλεια κατά την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο: το Χας στη δύση, το Καρνάτακ στο νότο, το Νεπάλ Μαντάλα στο κέντρο και το Κιράτ στην ανατολή.[5]
Το Μπακταπούρ ήταν η πρωτεύουσα του Νεπάλ Μαντάλα μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καθορίστηκαν τρεις πρωτεύουσες, συμπεριλαμβανομένων των Κατμαντού και Λαλιτπούρ.[6]