Νίκλι
μεσαιωνική πόλη στην θέση της αρχαίας Τεγέας στην Αρκαδία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Νίκλι (ή Νύκλι) κατελάμβανε το βορειοανατολικό τμήμα της αρχαίας Τεγέας, γύρω από την εκκλησία της «Παλαιάς Επισκοπής»[1] και επεκτεινόταν προς δυσμάς του. Η Τεγέα κατά την κλασσική περίοδο (5ος και 4ος αιώνα π.Χ.) υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της Αρκαδίας[2].
Κατά την πρώιμη Βυζαντινή περίοδο, η Αρκαδία υπέστη την καταστροφική επιδρομή των Βησιγότθων του Αλάριχου το 396 μ.Χ. αλλά η Τεγέα τότε κατόρθωσε να αντισταθεί στους Γότθους με επιτυχία. Πιστεύεται ότι με την κάθοδο των Σλάβων τον 6ο και 7ο αιώνα, η πόλη παρήκμασε, ίσως ακόμα και να ερήμωσε, καθώς το παλιό της όνομα έπαψε να χρησιμοποιείται[3].
Η πόλη επανεμφανίζεται τον 10ο αιώνα, με νέο πλέον όνομα, Ενίκλιον, σε αγιολογικό κείμενο. Σε άλλο επίσης αγιολογικό κείμενο διαβάζουμε: «ο μοναχός Πέτρος πορευθείς εις κάστρον Νύκλι, ασθενεία βαρυτάτη περιπεσών...». Άρα την εποχή εκείνη η πόλη είχε ήδη επανιδρυθεί, είχε ήδη μετονομαστεί σε Νίκλι και είχε ήδη κάστρο. Το τοπωνύμιο, για τήν προέλευση του οποίου έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, παραδίδεται με πολλές μορφές όπως Αμύκλιον, Αμύκλιν, Μύκλιν, Νύκλιν καί Νύκλι. Στη συνέχεια, το Νίκλι εξελίχθηκε σε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της Πελοποννήσου. Το 1082/1083 ιδρύθηκε η επισκοπή Αμυκλών με έδρα το Νίκλι, που υπαγόταν στη μητρόπολη Λακεδαιμονίας[2]. Την εποχή αυτή χτίστηκε ο Ιερός Ναός Επισκοπής Τεγέας.