Μεροβαίος
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Μεροβαίος, (Γαλλική γλώσσα : Merovech, περί το 411 - περί το 458), Βασιλιάς των Σαλίων Φράγκων (450 - 458) είναι ο ήμι-μυθικός ιδρυτής της δυναστείας των Μεροβιγγείων Σαλίων Φράγκων, φυλής που έγινε κυρίαρχη μεταξύ των Φράγκων.[5] Ωστόσο ο (υποτιθέμενος) γιος του Χιλδέριχος Α΄ ή ο (υποτιθέμενος) εγγονός του Κλόβις Α΄ μπορούν επίσης να θεωρηθούν ιδρυτές. Προτείνεται ως ένας από τους βαρβάρους πολεμάρχους και ηγέτες, που ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον Ρωμαίο στρατηγό Αέτιο εναντίον των Ούννων τού Αττίλα στην Μάχη των εθνών στην Γαλατία.
Μεροβαίος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 415 |
Θάνατος | 457 (περίπου)[1][2][3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[2] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Χιλδέριχος Α´[4] |
Γονείς | Κλοντιόνε[2] |
Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[2] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (450–458) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η οικογένεια τού Χιλδερίχου Α΄ και τού Κλόβις Α΄, ο πρώτος μεγάλος Φραγκικός Οίκος αποκαλούσε τον εαυτό της Μεροβιγγείους (απογόνους του Μεροβαίου) και έτσι είναι γνωστοί στους ιστορικούς των επομένων αιώνων, πάντως δεν αναφέρονται έτσι σε σύγχρονη πηγή. Η πιο σημαντική γραπτή πηγή ο Γρηγόριος Τουρώνης καταγράφει ότι ο Μεροβαίος καταγόταν από τον Κλοντιόνε, έναν Φράγκο πολέμαρχο, που από τον Δρυμό των Ανθράκων στο σημερινό Βέλγιο προωθήθηκε νότια ως τον ποταμό Σομ βόρεια από το Παρίσι.