Μέση Φραγκία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μέση Φραγκία (γαλλικά: Francia media) ήταν ένα εφήμερο (843-855) φραγκικό βασίλειο.
Δημιουργήθηκε το 843 με τη Συνθήκη του Βερντέν, μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο που διεξήχθη με ενδιάμεσους περιόδους ειρήνης, και δόθηκε στον Λοθάριο Α΄, μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του Λουδοβίκου του Ευσεβή. Ο Λοθάριος πήρε την Μέση Φραγκία και λόγω που ήταν ο πρεσβύτερος, έλαβε επίσης και τον Αυτοκρατορικό τίτλο. Το βασίλειό του περιείχε της αυτοκρατορικές πόλεις του Άαχεν, την έδρα του Καρλομάγνου, και την Ρώμη.
Με το θάνατο του Λοθάριου το 855 διαμοιράστηκε σε τρία μέρη, τα οποία μετά θα γίνονταν τυπικά μέρη της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την Λοθαριγγία, το Βασίλειο της Αρλ, και το Βασίλειο της Ιταλίας.
Η Μέση Φραγκία βρισκόταν μεταξύ των βασιλείων των Ανατολικής και Δυτικής Φραγκίας, και περιελάμβανε τα εδάφη μεταξύ των ποταμών Ρήνου και Σχέλδε την ακτή της Φρισίας στην Βόρεια Θάλασσα, το πρώην Βασίλειο της Βουργουνδίας (εκτός από ένα μέρος στα δυτικά αργότερα γνωστό ως Bourgogne, δηλαδή το Δουκάτο της Βουργουνδίας, την Προβηγκία, καθώς και μέρη της Ιταλίας.