Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης
Γάλλος πρίγκιπας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λουδοβίκος Ναπολέων (Louis-Napoléon Bonaparte, 16 Μαρτίου 1856 – 1 Ιουνίου 1879), γνωστός και ως Λουδοβίκος Ναπολέων, Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας, ήταν το μοναδικό παιδί του Ναπολέοντα Γ΄ των Γάλλων και της Ευγενίας ντε Μοντίχο. Μετά την εκθρόνιση του πατέρα του το 1870, μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αγγλία. Με το θάνατο του πατέρα του, τον Ιανουάριο του 1873, ανακηρύχθηκε από την βοναπαρτική παράταξη ως Αυτοκράτορας Ναπολέων Δ΄.[1]
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Λουδοβίκος Ναπολέων | |
---|---|
Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας της Γαλλίας | |
Ο Λουδοβίκος Ναπολέων το 1878 | |
Επικεφαλής του Οίκου του Βοναπάρτη | |
Περίοδος | 9 Ιανουαρίου 1873 - 1 Ιουνίου 1879 |
Προκάτοχος | Ναπολέων Γ΄ |
Διάδοχος | Βίκτωρ Ναπολέων Βοναπάρτης |
Γέννηση | 16 Μαρτίου 1856 Παρίσι, Γαλλική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 1 Ιουνίου 1879 (23 ετών) Βασίλειο των Ζουλού |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Αγίου Μιχαήλ, Φάρνμπορο |
Πλήρες όνομα | |
Ναπολέων Ευγένιος Λουδοβίκος Ιωάννης Ιωσήφ Βοναπάρτης | |
Οίκος | Βοναπάρτη |
Πατέρας | Ναπολέων Γ΄ |
Μητέρα | Ευγενία ντε Μοντίχο |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Βρισκόμενος στην Αγγλία, φοίτησε στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Γούλιτς. Θέλοντας να εμπλακεί σε πολεμική δράση, έπεισε τους Βρετανούς να του επιτρέψουν να συμμετάσχει στον Πόλεμο Άγγλων-Ζουλού. Το 1879, υπηρετώντας με τις βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις, σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή από μια ομάδα Ζουλού. Ο πρόωρος θάνατός του προκάλεσε διεθνή αίσθηση και σοκ σε όλη την Ευρώπη, καθώς ήταν η τελευταία σοβαρή δυναστική ελπίδα για την αποκατάσταση του Οίκου του Βοναπάρτη στον θρόνο της Γαλλίας.[2][3]