Λικάριος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λικάριος (ή Ικάριος[1]), Γασμούλος ιππότης με Λομβαρδικές οικογενειακές ρίζες, γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας και έμεινε στην ιστορία για τα στρατιωτικά του κατορθώματα κατά τα τέλη του 13ου αι. μ.Χ. Ο Λικάριος για λόγους προσωπικής εκδίκησης στράφηκε εναντίον των συμπατριωτών του Λομβαρδών που κατείχαν τότε την Εύβοια. Αφού συμμάχησε με τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο (1223-1282), κατάφερε να κατακτήσει, υπέρ των Βυζαντινών, την Εύβοια και πολλά νησιά του Αιγαίου. Για αυτές του τις υπηρεσίες τιμήθηκε από τον Μιχαήλ Η΄με τον τίτλο του Μεγάλου Δούκα.
Γρήγορες Πληροφορίες Λικάριος, Γενικές πληροφορίες ...
Λικάριος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 13ος αιώνας Κάρυστος Εύβοιας |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Θρησκεία | Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Περίοδος ακμής | Δεκαετία του 1250 - Δεκαετία του 1280 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φελίζα ντα Βερόνα |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ναύαρχος |
δεδομένα |
Κλείσιμο