Κόμης της Βουλώνης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κόμης της Βουλώνης ήταν ένας ιστορικός τίτλος στο Βασίλειο της Γαλλίας. Τον 9ο αιώνα η Βουλώνη έγινε το κέντρο της Κομητείας της Βουλώνης αλλά υπάρχουν ελάχιστες καταγραφές για τους πρώτους κατόχους, ο τίτλος εμφανίζεται τον 11ο αιώνα. Ο Ευστάθιος Β΄ της Βουλώνης συνόδευσε τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή στην διάρκεια της Νορμανδικής κατάκτησης και πολέμησε μαζί του στην Μάχη του Χέιστινγκς. Οι τρεις γιοι του Ευστάθιος Γ΄ της Βουλώνης, Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν και Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ ήταν ηγετικά μέλη στην Α΄ Σταυροφορία, ο Βαλδουίνος έγινε ο πρώτος Λατίνος βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ. Ο Ρενώ, κόμης του Νταμμαρτέν διεκδίκησε τον τίτλο με τον γάμο του με την Ίδα, κόμισσα της Βουλώνης (1190), αργότερα κληρονόμησε το Νταμαρτέν και το Ομάλ. Ο Ρενό αρχικά φίλος του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Αυγούστου συμμάχησε αργότερα εναντίον του με τον Γερμανό αυτοκράτορα αλλά στη μάχη του Μπουβίν (1214) ηττήθηκε, φυλακίστηκε και αυτοκτόνησε.