Κωνσταντία της Αντιόχειας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κωνσταντία της Αντιόχειας ή Κωνσταντία των Ωτβίλ (Constance d'Antioche, 1127 - 1163) Πριγκίπισσα της Αντιόχειας (1130 - 1163) ήταν κόρη και διάδοχος του Βοϊμόνδου Β΄ της Αντιόχειας και της συζύγου του, Αλίκης της Αντιόχειας.[3][4][5] Η μητέρα της ήταν μικρότερη κόρη του Βαλδουίνου Β΄ της Ιερουσαλήμ. Η Κωνσταντία διαδέχθηκε τον πατέρα της που σκοτώθηκε σε μάχη σε ηλικία μόλις τριών ετών ενώ ο ξάδελφος της Ρογήρος Β΄ της Σικελίας που είχε καταλάβει από τον πατέρα της το Πριγκιπάτο του Τάραντα (1128) διεκδικούσε και το Πριγκιπάτο της Αντιόχειας. Η μητέρα της Αλίκη ζήτησε την κηδεμονία και την αντιβασιλεία αλλά οι ευγενείς της Αντιόχειας το αρνήθηκαν και την έδωσαν στον πατέρα της Βαλδουίνο Β΄. Όταν πέθανε ο παππούς της Βαλδουίνος Β΄ (1131) η Αλίκη ζήτησε ξανά την αντιβασιλεία για την κόρη της αλλά οι ευγενείς της το αρνήθηκαν για δεύτερη φορά και την παραχώρησαν στον γαμπρό της Φούλκων της Ιερουσαλήμ.
Κωνσταντία της Αντιόχειας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1127 |
Θάνατος | 1163 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ραϊνάλδος του Σατιγιόν (από 1153)[1] Ραϋμόνδος της Αντιόχειας (από 1136)[1] |
Τέκνα | Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας[2] Μαρία της Αντιόχειας[2] Φιλίππα της Αντιοχείας[2] Βαλδουίνος της Αντιόχειας[2] Raimond of Antioch[2] Αγνή της Αντιόχειας[2] Ιωάννα του Σατιγιόν-Αντιόχειας[2] |
Γονείς | Βοημούνδος Β΄ της Αντιόχειας και Αλίκη της Αντιόχειας |
Οικογένεια | Οίκος του Ωτβίλ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
δεδομένα |
Ο πρώτος της σύζυγος ήταν ο Ραϋμόνδος της Αντιόχειας (1136), κυβέρνησε τα επόμενα χρόνια την Αντιόχεια και έκανε με την Κωνσταντία τέσσερα παιδιά. Ο Ραϋμόνδος της Αντιόχειας σκοτώθηκε σε μάχη (1149), ο γιος του Φούλκωνος Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ ανέλαβε την αντιβασιλεία, προσπάθησε να πείσει την Κωνσταντία να ξαναπαντρευτεί αλλά εκείνη απέρριψε όλους τους μνηστήρες. Μια πρόταση να παντρευτεί έναν μεσήλικα στενό συγγενή του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνού απορρίφθηκε επίσης. Η Κωνσταντία παντρεύτηκε τελικά σε δεύτερο γάμο από έρωτα τον Ραϋνάλδο του Σατιγιόν έναν ιππότη από τη Γαλλία (1153). Μετά την αιχμαλωσία του δεύτερου συζύγου της (1160 - 1161) η Κωνσταντία ήθελε να κυβερνήσει την Αντιόχεια μόνη αλλά ο Βαλδουίνος Γ΄ ανακήρυξε νόμιμο πρίγκιπα τον 15χρονο γιο της Βοημούνδο Γ΄ της Αντιόχειας. Η Κωνσταντία έντονα δυσαρεστημένη αγνόησε τον Βαλδουίνο Γ΄ και ανακύρυξε τον εαυτό της νόμιμη πριγκίπισσα της Αντιόχειας με την υποστήριξη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄, εκθρονίστηκε από τον γιο της λίγο πριν τον θάνατο της.[6][7]