Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης
ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική συνέλευση / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) είναι ο κοινοβουλευτικός βραχίονας της Συμβουλίου της Ευρώπης, ενός διεθνούς οργανισμού 46 Εθνών αφιερωμένου στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης | |
---|---|
Ιστορία | |
Ίδρυση | 10 Αυγούστου 1949 |
Ηγεσία | |
Πρόεδρος | |
Γενικός Γραμματέας | |
Έδρες | 306 |
Τόπος συνεδριάσεων | |
Παλάτι της Ευρώπης, Στρασβούργο, Γαλλία | |
Ιστοσελίδα | |
http://assembly.coe.int/ |
Η Συνέλευση αποτελείται από 306 μέλη που προέρχονται από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης και συνεδριάζει τέσσερις φορές το χρόνο σε εβδομαδιαίες συνόδους ολομέλειας στο Στρασβούργο.
Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης είναι, από τις 22 Ιανουαρίου 2024, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Θεόδωρος Ρουσόπουλος[2] και Γενική Γραμματέας, με πενταετή θητεία, η Δέσποινα Χατζηβασιλείου-Τσοβίλη, από τον Μάρτιο του 2021. Είναι επικεφαλής μιας πολυεθνικής γραμματείας 80 ατόμων με έδρα το Στρασβούργο και η πρώτη γυναίκα που κατέχει τη θέση από τη δημιουργία της Συνέλευσης το 1949, καθώς και το πρώτο πρόσωπο ελληνικής εθνικότητας.
Είναι ένα από τα δύο θεσμικά όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης, μαζί με την Επιτροπή Υπουργών, το εκτελεστικό όργανο που εκπροσωπεί τις κυβερνήσεις, με το οποίο διεξάγει συνεχή διάλογο. Ωστόσο, η Συνέλευση είναι αυτή που συνήθως θεωρείται ως ο «κινητήρας» του οργανισμού, ζητώντας από τις κυβερνήσεις να λογοδοτούν για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιέζοντας τα κράτη να διατηρήσουν δημοκρατικά πρότυπα, προτείνοντας νέες ιδέες και δημιουργώντας την ώθηση για μεταρρυθμίσεις.
Η Συνέλευση πραγματοποίησε την πρώτη της σύνοδο στο Στρασβούργο στις 10 Αυγούστου 1949, ενσαρκώνοντας εκείνη την εποχή τις ελπίδες πολλών Ευρωπαίων που, στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είδαν την ευρωπαϊκή ενότητα ως τον καλύτερο τρόπο για να αποτρέψουν την επιστροφή στην καταστροφή του πολέμου, ένα «δίχτυ ασφαλείας» για την πρόληψη κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η φρίκη του Ολοκαυτώματος, και ένα δημοκρατικό ανάχωμα κατά της τυραννίας.
Μεταξύ των βασικών επιτευγμάτων της Συνέλευσης είναι:
- τερματισμός της θανατικής ποινής στην Ευρώπη απαιτώντας από τα νέα κράτη μέλη να σταματήσουν όλες τις εκτελέσεις,
- καθιστώντας τη δυνατή και παρέχοντας ένα σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου,
- εκθέσεις υψηλού προφίλ που αποκαλύπτουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης,
- να βοηθήσει τις πρώην σοβιετικές χώρες να ασπαστούν τη δημοκρατία μετά το 1989,
- εμπνέοντας και βοηθώντας στη διαμόρφωση πολλών προοδευτικών νέων εθνικών νόμων και
- βοηθώντας τα κράτη μέλη να ξεπεράσουν τις συγκρούσεις ή να επιτύχουν συναίνεση σε διχαστικά πολιτικά ή κοινωνικά ζητήματα.
- υιοθετώντας τη Ευρωπαϊκή σημαία και τον Ύμνο της Ευρώπης, που υιοθετήθηκαν αργότερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.