Καθεδρικός ναός του Λίνκολν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο καθεδρικός ναός του Λίνκολν (ή Καθεδρικός Ναός της Ευλογημένης Παναγίας του Λίνκολν) είναι καθεδρικός ναός Βαθμού Ι που βρίσκεται στο Λίνκολν της Αγγλίας και είναι η έδρα του Αγγλικανού Επισκόπου του Λίνκολν. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1072 και συνεχίστηκε σε διάφορες φάσεις κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Όπως πολλοί από τους μεσαιωνικούς καθεδρικούς ναούς της Αγγλίας, χτίστηκε σε πρώιμο γοτθικό ρυθμό.
Kαθεδρικός ναός του Λίνκολν | |
---|---|
Είδος | Αγγλικανικός ή Επισκοπικός Καθεδρικός Ναός |
Αρχιτεκτονική | Αγγλική Γοτθική Αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 53°14′4″N 0°32′10″W |
Θρήσκευμα | Αγγλικανική Εκκλησία |
Θρησκευτική υπαγωγή | Anglican Diocese of Lincoln |
Διοικητική υπαγωγή | Λίνκολν[1] και Lincoln[2] |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο[3] |
Έναρξη κατασκευής | 13ος αιώνας |
Μήκος | 147 μέτρα |
Ύψος | 83 μέτρα |
Προστασία | διατηρητέο κτίριο Βαθμού 1 (από 1953) |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Μερικοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι είναι το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο μετά την ολοκλήρωση του κεντρικού οβελού το 1311 που έφτανε τα 160 μέτρα ύψος, αν και αυτό αμφισβητείται. Ήταν το πρώτο κτίριο που έλαβε αυτόν τον τίτλο μετά τη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας και το κράτησε για 238 χρόνια έως ότου ο οβελός κατέρρευσε το 1548[4][5] και δεν ξαναχτίστηκε. Αν το κεντρικό κωδωνοστάσιο παρέμενε άθικτο, ο καθεδρικός ναός του Λίνκολν θα παρέμενε το ψηλότερο κτίσμα στον κόσμο μέχρι την ολοκλήρωση του Μνημείου του Ουάσιγκτον το 1884. Για εκατοντάδες χρόνια ο καθεδρικός ναός κρατούσε ένα από τα τέσσερα εναπομείναντα αντίγραφα της αρχικής Magna Carta, που τώρα φυλλίζονται με ασφάλεια στο Κάστρο του Λίνκολν. Ο καθεδρικός ναός είναι ο μεγαλύτερος στο Ηνωμένο Βασίλειο σε εμβαδόν με περίπου 5.000 τετραγωνικά μέτρα, μετά τον καθεδρικό του Λίβερπουλ, τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου και το Γιορκ Μίνστερ.[6] Ο βικτωριανός συγγραφέας Τζον Ράσκιν δήλωσε: «Πάντα υποστήριζα ότι ο καθεδρικός ναός του Λίνκολν είναι το πιο πολύτιμο αρχιτεκτονικό κομμάτι στα βρετανικά νησιά και σε γενικές γραμμές από οποιουσδήποτε άλλους καθεδρικούς ναούς έχουμε».[7]