Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019, στο Βασίλειο της Ισπανίας διεξήχθησαν γενικές εκλογές για τις 700 έδρες στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων και τις 12 από τις 265 έδρες στη Γερουσία, του 14ου Ισπανικού Κοινοβουλίου.
Γρήγορες Πληροφορίες Οι 350 έδρες στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων και οι 208 από τις 265 έδρες στη Γερουσία της Ισπανίας. 176 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων, Συμμετοχή ...
Ισπανικές γενικές εκλογές Νοεμβρίου 2019
|
2019 (Απρίλιος) ←
|
10 Νοεμβρίου 2019
|
|
|
|
Οι 350 έδρες στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων και οι 208 από τις 265 έδρες στη Γερουσία της Ισπανίας. 176 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων |
Συμμετοχή |
24,507,715 (66.2%) 5,5 π.μ. |
|
Κόμμα πλειοψηφίας |
Κόμμα μειοψηφίας |
Τρίτο κόμμα |
|
|
|
|
Κόμμα |
ΙΣΕΚ |
Λαϊκό Κόμμα |
Βοξ |
Προηγούμενες εκλογές |
123 έδρες, 28,7% | 66 έδρες, 16,7% | 24 έδρες, 10,3% |
Έδρες |
120 | 89 | 52 |
Αλλαγή στις έδρες |
3 | 23 | 28 |
Λαϊκή ψήφος |
6.792.199 | 5.047.040 | 3.656.979 |
Ποσοστό |
28,0% | 20,8% | 15,1% |
Μεταβολή |
0,7 π.μ. | 4,1 π.μ. | 4,8 π.μ. |
|
|
Τέταρτο κόμμα |
Πέμπτο κόμμα |
Έκτο κόμμα |
|
|
|
|
Επικεφαλής |
Πάμπλο Ιγλέσιας Τουριόν |
Γκαμπριέλ Ρουφιάν |
Αλμπέρτ Ριβέρα |
Κόμμα |
Ενωμένοι Μπορούμε |
ΡΑΚ–Κυριαρχιστές |
Πολίτες |
Προηγούμενες εκλογές |
42 έδρες, 14,3% |
15 έδρες, 3,9% |
57 έδρες, 15,9% |
Έδρες |
35 |
13 |
10 |
Αλλαγή στις έδρες |
7 |
2 |
47 |
Λαϊκή ψήφος |
3.119.364 |
880.734 |
1.650.318 |
Ποσοστό |
12,9% |
3,6% |
6,8% |
Μεταβολή |
1,4 π.μ. |
0,3 π.μ. |
9,1 π.μ. |
|
|
Αποτελέσματα των εκλογών για το Κογκρέσο των Αντιπροσώπων ανά εκλογική περιφέρεια |
|
Κλείσιμο
Οι εκλογές ήταν πρόωρες και διεξήχθησαν όπως ορίζεται στο άρθρο 67.9 του Ισπανικού Συντάγματος,[1] όταν μετά τις εκλογές του Απριλίου 2019, και τις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν, ο Πέδρο Σάντσεθ δεν κατάφερε να καταλήξει σε μία συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ' προκήρυξε εκλογές για τις 10 Νοεμβρίου.[2] [3] [4] [5] Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και του Ενωμένοι Μπορούμε, ο ιδρυτής του Ποδέμος, ο Ινίγο Ερεχόν, ίδρυσε το κόμμα Μας Παΐς (βασισμένο στην πολιτική πλατφόρμα Μας Μαδρίτη),[6][7] και μία εθνική συμμαχία με αρκετά περιφερειακά κόμματα και πρώην συμμάχους του Ποδέμος και της Ενωμένης Αριστεράς, όπως η Δέσμευση, το Έκουο και η Αραγονική Ένωση.[8][9]
Στις εκλογές σημειώθηκε άνοδος για το Λαϊκό Κόμμα και για το ακροδεξιό κόμμα Βοξ, ενώ αντίθετα ήταν καταστροφικές για τους Πολίτες που έχασαν 47 έδρες. [10] Μετά τις εκλογές, το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και οι Ενωμένοι Μπορούμε κατάφεραν να σχηματίσουν με επιτυχία την πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας στην Ισπανία από τον καιρό της δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας (1931-1939).[11][12]