Ετεοκρητική γλώσσα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ετεοκρητική («αληθινή Κρητική», από το ἐτεός, που σημαίνει «αληθινό» + κρητική)[2] είναι προελληνική γλώσσα σε λίγες αλφαβητικές επιγραφές της αρχαίας Κρήτης.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ετεοκρητική | |
---|---|
Ομιλούνταν σε: | Κρήτη |
Εξαφάνιση: | 3ος αιώνας π.Χ. |
Ταξινόμηση: | Τυρρηνικές(;) ή Ελληνικές(;)[1] Μινωική(;) Ετεοκρητική |
Κώδικες γλώσσας | |
ISO 639-1 | |
ISO 639-2/B | |
ISO 639-3 | ecr |
SIL | |
Glotto | eteo1236 |
Linguist | ecr |
Στην ανατολική Κρήτη βρέθηκαν επιγραφές οι οποίες, αν και γραμμένες με το ελληνικό αλφάβητο, δεν είναι καθαρά ελληνικές. Χρονολογούνται στα τέλη του 7ου ή στις αρχές του 6ου αιώνα έως και τον 3ο αι. ΠΚΕ. Η γλώσσα, μη κατανοητή, είναι πιθανώς επιβίωση γλώσσας που ομιλείτο στην Κρήτη πριν από την άφιξη των Ελλήνων και δεν είναι βέβαιο αν προέρχεται από τη μινωική γλώσσα που σώζεται σε επιγραφές της Γραμμικής Α μια χιλιετία νωρίτερα. Δεδομένου ότι η γλώσσα παραμένει αμετάφραστη, δεν είναι βέβαιο ότι η ετεοκρητική και οι μινωικές γραφές είναι συναφείς.
Ο όρος «ετεοκρητική» μερικές φορές εφαρμόζεται στην μινωική γλώσσα ή γλώσσες γραπτές πάνω από μια χιλιετία νωρίτερα στα αποκαλούμενα Κρητικά «ιερογλυφικά» (συλλαβάριο) και στη Γραμμική Α γραφή. Ο Υβ Ντυχού (Yves Duhoux), αυθεντία στην Ετεοκρητική, δήλωσε ότι «είναι απαραίτητο να διαχωριστει αυστηρά η μελέτη της Ετεοκρητικής από εκείνη των 'ιερογλυφικών' επιγραφών και της Γραμμικής Α»[3].