Εξέγερση του Ταμπόφ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εξέγερση του Ταμπόφ (σοβιετική εσφαλμένη ονομασία: Αντονόφτσινα) η οποία εκδηλώθηκε μεταξύ του 1920 και 1921, ήταν μια από τις μεγαλύτερες και καλύτερα οργανωμένες αγροτικές εξεγέρσεις αμφισβήτησης του καθεστώτος των Μπολσεβίκων κατά τον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο.[9][10] Η εξέγερση έλαβε χώρα στις περιοχές της σύγχρονης Επαρχίας Ταμπόφ και μέρους της Επαρχίας Βορονέζ, λιγότερο από 300 μίλια νοτιοανατολικά της Μόσχας.
Εξέγερση του Ταμπόφ | |||
---|---|---|---|
Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος | |||
Χρονολογία | 19 Αυγούστου 1920 - Ιούνιος 1921 | ||
Τόπος | Κυβερνείο Ταμπόφ, Ρωσική ΣΟΣΔ | ||
Έκβαση | Νίκη των Μπολσεβίκων | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Δυνάμεις | |||
50.000 πολίτες αιχμάλωτοι πολέμου,[4] 240.000 νεκροί[8] |
Στη σοβιετική ιστοριογραφία, η εξέγερση αναφερόταν ως η ανταρσία του Αντόνοφ ή Αντονόφτσινα, που ονομάστηκε έτσι από τον Αλεξάντερ Αντόνοφ, πρώην στέλεχος του Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος, αρχηγού των ανταρτών. Το κίνημα περιγράφηκε αργότερα από τους Σοβιετικούς σαν ένα είδος αναρχικής ληστείας, όπως άλλα αντι-Σοβιετικά κινήματα, τα οποία τους αντιτάχθηκαν εκείνη την περίοδο.