Εμφύλιος Πόλεμος του Ελ Σαλβαδόρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Εμφύλιος Πόλεμος του Ελ Σαλβαδόρ (1979-1992) ήταν η εμφύλια σύγκρουση στο Ελ Σαλβαδόρ μεταξύ της στρατιωτικής κυβέρνησης και του "Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί" (FMLN), έναν συνασπισμό 5 αριστερών ανταρτικών ομάδων. Ένα πραξικόπημα στις 15 Οκτωβρίου 1979 οδήγησε στις δολοφονίες διαδηλωτών από την κυβέρνηση καθώς και σε υπερασπστές της τελευταίας από τους αντάρτες, γεγονός που θεωρήθηκε ως το σημείο καμπής για τον εμφύλιο πόλεμο.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Εμφύλιος Πόλεμος του Ελ Σαλβαδόρ | |||
---|---|---|---|
Τμήμα της Λατινοαμερικανικής κρίσης | |||
Αντάρτες του "Λαϊκού Επαναστατικού Στρατού" (ERP), συνιστώσας του FMLN | |||
Χρονολογία | 1979–1992 | ||
Τόπος | Ελ Σαλβαδόρ | ||
Έκβαση | Συμφωνία Ειρήνης του Τσαπουλτεπέκ | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απολογισμός | |||
| |||
70.000-80.000 (σύνολο νεκρών), 8.000 αγνοούμενοι, 550.000 εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας και 500.000 πρόσφυγες σε άλλες χώρες |
Μέχρι τον Ιανουάριο του 1980, οι αριστερές πολιτικές οργανώσεις ενώθηκαν σχηματίζοντας το "Συντονιστικό των Επαναστατημένων Μαζών" (CRM). Λίγους μήνες αργότερα, οι αριστερές ανταρτικές ένοπλες οργανώσεις ενώθηκαν σχηματίζοντας το "Ενιαίο Επαναστατικό Διευθυντήριο" (DRU), το οποίο μετονομάστηκε σε "Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί" (FMLN) μετά τη συγχώνευσή του με το Κομμουνιστικό Κόμμα του Ελ Σαλβαδόρ τον Οκτώβριο του 1980. Ο εμφύλιος πόλεμος διήρκεσε περισσότερο από 12 χρόνια και σημαδεύτηκε από ακρότητες και από τις δύο πλευρές. Περιελάμβανε την σκόπιμη τρομοκράτηση και στοχοποίηση των πολιτών από "ομάδες θανάτου", τη βίαιη στρατολόγηση παιδιών-στρατιωτών, καθώς και άλλων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως από τις κυβερνητικές δυνάμεις, αλλά και σε μικρότερη κλίμακα και από τους αντάρτες.
Ένας άγνωστος αριθμός ανθρώπων εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, και αναφορές του Ο.Η.Ε. αναφέρουν ότι περισσότεροι από 75.000 σκοτώθηκαν. Οι Η.Π.Α. συνεισέφεραν στη σύγκρουση παρέχοντας μεγάλες ποσότητες στρατιωτικής βοήθειας στη στρατιωτική κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια της προεδρίας των Κάρτερ και Ρήγκαν.
Το 1990, ο Ο.Η.Ε. ξεκίνησε ειρηνευτικές συνομιλίες και στις 16 Ιανουαρίου 1992, με την Συμφωνία Ειρήνης του Τσαπουλτεπέκ, που υπογράφτηκε στην Πόλη του Μεξικού, έληξε επίσημα η σύγκρουση.