Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
πολιτικό κόμμα που οδηγήθηκε στην εξουσία της Γερμανίας με την καθοδήγηση του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (γερμ: Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei), NSDAP, γνωστό και ως Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών, Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα ή Ναζιστικό Κόμμα, ήταν κακό ακροδεξιό [2][3] πολιτικό κόμμα στη Γερμανία που έδρασε μεταξύ 1920 και 1945 και δημιούργησε και υποστήριξε την ιδεολογία του ναζισμού.
Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei | |
---|---|
Ηγέτης | Αδόλφος Χίτλερ (1921-1945) |
Πρόεδρος | Άντον Ντρέξλερ (24 Φεβρουαρίου 1920 – 29 Ιουλίου 1921) |
Ιδρυτής | Άντον Ντρέξλερ |
Ίδρυση | 24 Φεβρουαρίου 1920, πριν 104 έτη (1920-02-24) |
Διάλυση | 10 Οκτωβρίου 1945 (1945-10-10) |
Προκάτοχος | Γερμανικο Εργατικό Κόμμα (DAP) |
Έδρα | Braunes Haus, Μόναχο [1] |
Εφημερίδα | Völkischer Beobachter |
Πτέρυγα νεολαίας | Νεολαία Χίτλερ |
Φοιτητική πτέρυγα | Γερμανική Εθνικοσοσιαλιστική Μαθητική Ένωση (NSDStB) |
Ιδεολογία | Εθνικοσοσιαλισμός Αντισημιτισμός Αντικομμουνισμός Ξενοφοβία Αντικαπιταλισμός |
Πολιτικό φάσμα | Ακροδεξιά |
Ύμνος | "Horst-Wessel-Lied" |
Παραστρατιωτικές οργανώσεις | SA, SS, NSKK, NSFK |
Σημαία κόμματος | |
[[Πολιτικό σύστημα Γερμανία]] [[Κατάλογος πολιτικών κομμάτων Γερμανία|Πολιτικά κόμματα]] [[Εκλογές Γερμανία|Εκλογές]] |
Το Γερμανικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα προέκυψε από την εξτρεμιστική γερμανική εθνικιστική, ρατσιστική και λαϊκιστική παραστρατιωτική κουλτούρα των Freikorps, που πολέμησαν κατά των κομμουνιστών στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο [4]. Το κόμμα δημιουργήθηκε για να τραβήξει τους εργάτες μακριά από τον κομμουνισμό, προς τον εθνικό (völkisch) εθνικισμό [5]. Το κόμμα είχε μικρή λαϊκή υποστήριξη μέχρι τη Μεγάλη Ύφεση, όταν η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και η τεράστια ανεργία οδήγησαν τους Γερμανούς στον πολιτικό εξτρεμισμό.
Το NSDAP χάρη σε μια οργανωμένη διαδικασία που ονομάστηκε «Gleichschaltung» - Ναζιστικοποίηση -, κατάφερε να θέσει εκτός νόμου όλα τα υπόλοιπα κόμματα και να αποκτήσει απόλυτη κυριαρχία σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και οικονομίας της Γερμανίας από την πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης το 1933, ως το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945. Οι Ναζί επεδίωξαν την ενίσχυση του γερμανικού λαού, της "Αρίας κύριας φυλής", μέσω της φυλετικής καθαρότητας και της ευγονικής, των ευρέων προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας και της υποταγής των ατομικών δικαιωμάτων, προς όφελος του συνόλου. Για την προστασία της υποτιθέμενης καθαρότητας και δύναμης της Άριας φυλής, οι Ναζί επεδίωξαν να στερήσουν τα δικαιώματα, να διαχωρίσουν και τελικά να εξοντώσουν τους Εβραίους, τους Ρομά, τους Πολωνούς, τους Σλάβους, τους σωματικά και διανοητικά ανάπηρους, τους ομοφυλόφιλους, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τους πολιτικούς αντιπάλους.[6] Η δίωξη έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν το ελεγχόμενο από το κόμμα γερμανικό κράτος έθεσε σε κίνηση την Τελική Λύση - ένα σύστημα γενοκτονίας που οδήγησε στο θάνατο περίπου 6 εκατομμυρίων Εβραίων σε αυτό που έγινε γνωστό ως Ολοκαύτωμα.[7]
Μετά την ήττα της Γερμανίας στο πόλεμο και αφού η χώρα τέθηκε υπό το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου το κόμμα κηρύχθηκε παράνομο [8]. Συγκεκριμένα με τη διακήρυξη αριθ. 2 του Συμβουλίου Ελέγχου της 20ής Σεπτεμβρίου 1945 κηρύχτηκε εκτός νόμου.[9] ενώ οι συναφείς οργανώσεις του με τον νόμο αριθ. 2 της 10ης Οκτωβρίου 1945, χαρακτηρίστηκαν ως εγκληματικές οργανώσεις και απαγορεύτηκαν. Όσοι από τους ηγέτες του έγινε δυνατόν να συλληφθούν καταδικάστηκαν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Τα περιουσιακά του στοιχεία κατασχέθηκαν και η γερμανική κοινωνία εκκαθαρίστηκε από τα ναζιστικά στοιχεία με μια διαδικασία γνωστή ως αποναζιστικοποίηση.