Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2023
67η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2023 ήταν η 67η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision. Διεξήχθη στο Λίβερπουλ του Ηνωμένου Βασιλείου, αφού η Ουκρανία, η νικήτρια χώρα του διαγωνισμού του 2022 με το τραγούδι "Stefania" των Kalush Orchestra, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της φιλοξενίας της εκδήλωσης λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια που προκλήθηκαν μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022. Υπό την διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU) και του οικοδεσπότη ραδιοτηλεοπτικού φορέα Βρετανική Εταιρεία Μεταδόσεων (BBC) για λογαριασμό της Εθνικής Τηλεοπτικής Εταιρείας της Ουκρανίας (UA:PBC), ο διαγωνισμός έλαβε χώρα στην Liverpool Arena και αποτελούταν από δύο ημιτελικούς στις 9 και 11 Μαΐου και τον τελικό στις 13 Μαΐου 2023.[1] Ήταν η ένατη φορά, αριθμός-ρεκόρ, που το Ηνωμένο Βασίλειο φιλοξένησε τον διαγωνισμό, με τελευταία φορά στο Μπέρμιγχαμ το 1998. Τα τρία ζωντανά σόου παρουσίασαν η Βρετανή τραγουδίστρια Αλέσα Ντίξον, η Βρετανή ηθοποιός Χάνα Γουάντινγκχεμ και η Ουκρανή τραγουδίστρια Γιούλια Σάνινα, με τον Ιρλανδο-Βρετανό τηλεοπτικό παρουσιαστή και σχολιαστή του διαγωνισμού Γκρέιαμ Νόρτον να συμμετέχει μαζί τους στον τελικό.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2023 | |
---|---|
United by Music | |
Ημερομηνίες | |
1ος Ημιτελικός | 9 Μαΐου 2023 |
2ος Ημιτελικός | 11 Μαΐου 2023 |
Τελικός | 13 Μαΐου 2023 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Liverpool Arena Λίβερπουλ, Ηνωμένο Βασίλειο |
Παρουσιαστές | |
Σκηνοθέτης |
|
Εκτελεστικός επόπτης | Μάρτιν Έστερνταλ |
Εκτελεστικός παραγωγός | Άντριου Κάρτμελ |
Διοργανωτής | British Broadcasting Corporation (BBC) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Έναρξη διαγωνισμού |
|
Ενδιάμεση πράξη |
|
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 37 |
Πρώτη εμφάνιση | Καμία |
Επιστρέφουν | Καμία |
Αποχωρούν | |
Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που δεν πέρασαν στον τελικό Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 2023
| |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα απονέμει 12, 10, 8–1 βαθμούς σε 10 τραγούδια με βάση τις ψήφους επαγγελματικών κριτικών επιτροπών και κοινού. Στους ημιτελικούς, κάθε χώρα απονέμει ένα σύνολο βαθμών με βάση αποκλειστικά την ψηφοφορία του κοινού και στον τελικό, απονέμονται δύο σετ, το πρώτο από μια επαγγελματική κριτική επιτροπή και το δεύτερο από τους θεατές. Οι ψήφοι από θεατές σε μη συμμετέχουσες χώρες συγκεντρώνονται και απονέμονται ως ένα σύνολο πόντων. |
Μηδέν βαθμοί |
|
Νικητής | Σουηδία "Tattoo" |
← 2022 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 2024 → |
Τριάντα επτά χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό με τη Βόρεια Μακεδονία, τη Βουλγαρία και το Μαυροβούνιο να τάσσονται κατά της συμμετοχής τους, κυρίως λόγω των οικονομικών επιπτώσεων της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης 2021–2023.
Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Σουηδία με το τραγούδι "Tattoo, που ερμήνευσε η Λορίν και έγραψε η Λορίν μαζί με τους Τζίμι "Joker" Θόρνφελντ, Τζίμι Γιάνσον, Μόα Καρλμπέκερ, Πέτερ Μποστρέμ και Τόμας Γκούσταφσον. Η Φινλανδία, το Ισραήλ, η Ιταλία και η Νορβηγία συμπλήρωσαν την πρώτη πεντάδα. Ήταν η πρώτη φορά από την εισαγωγή της τηλεψηφοφορίας που η νικήτρια χώρα δεν πήρε ούτε ένα 12άρι από το κοινό. Ήταν επίσης η δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν πάλι η Σουηδία το 2015) από την επανεισαγωγή της ψηφοφορίας της κριτικής επιτροπής παράλληλα με την τηλεψηφοφορία το 2009 που ο γενικός νικητής κέρδισε την ψηφοφορία της κριτικής επιτροπής αλλά όχι την τηλεψηφοφορία: ο Käärijä της Φινλανδίας με το τραγούδι "Cha Cha Cha", βγήκε πρώτος στην ψηφοφορία του κοινού. Η Λορίν έγινε η πρώτη γυναίκα και το δεύτερο άτομο που κέρδισε τον διαγωνισμό δύο φορές, μετά τον Τζόνι Λόγκαν. Η Σουηδία ισοφάρισε επίσης το ρεκόρ της Ιρλανδίας για τις περισσότερες νίκες στις επτά.