Διαίρεση της Αλβανίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Διαίρεση της Αλβανίας (αλβανικά: Copëtimi i Shqipërisë) είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την διαίρεση του αλβανικού κράτους, το οποίο διακήρυξε την ανεξαρτησία του στις 28 Νοεμβρίου 1912. Η οριοθέτηση του νεοσυσταθέντος Πριγκιπάτου της Αλβανίας υπό τους όρους της Διάσκεψης του Λονδίνου του 1912-1913 (29 Ιουλίου 1913) και των Πρέσβεων των έξι μεγάλων δυνάμεων εκείνης της εποχής (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Ρωσία και Ιταλία) άφησαν αλβανικούς και μη αλβανικούς πληθυσμούς και στις δύο πλευρές των συνόρων. Οι εκπρόσωποι του αλβανικού εθνικού κινήματος το θεωρούσαν ως διαχωρισμό κατοίκων που κατοικούσαν σε διεκδικούμενα κατοικούμενη από τους Αλβανούς εδάφη, καθώς και εδάφη που περιλαμβάνονται σε ένα προτεινόμενο αλβανικό Βιλάετι.[1][2][3]
Μετά την ίδρυση του αλβανικού κράτους, υπήρχαν σχέδια περαιτέρω διαίρεσης της Αλβανίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[4] Ωστόσο, η Αλβανία δεν διαιρέθηκε και διατήρησε την ανεξάρτητη ύπαρξή της.[5] Πρόσθετα σχέδια διαίρεσης αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης κατά τη διάρκεια και μετά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.[6]