Γερμανική Τελωνειακή Ένωση
τελωνειακή και οικονομική ένωση των διαφόρων γερμανικών κρατών (1834) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γερμανική Τελωνειακή Ένωση, αναφερόμενη και ως Τσολφεράιν (ορθότερο: Τσόλφεραϊν) από τη γερμανική ονομασία Zollverein, ήταν εμπορικός και τελωνειακός συνασπισμός γερμανικών κρατιδίων. Ιδρύθηκε με την Συνθήκη της Τελωνειακής Ένωσης που υπογράφηκε στις 22 Μαρτίου 1833 και μπήκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1834.
Η Τελωνειακή Ένωση ήταν διάδοχος των μέχρι τότε ισχυόντων τελωνειακών συμφώνων
- α) του Τελωνειακού Συμφώνου μεταξύ Πρωσίας και του Μεγάλου Δουκάτου της Έσσης (Πρωσο-Εσσική Τελωνειακή Ένωση)
- β) της Εμπορικής Ένωσης Κεντρικής Γερμανίας, και
- γ) της Τελωνειακής Ένωσης Νότιας Γερμανίας.
Εκτός από την Πρωσία, που ήταν η ισχυρότερη δύναμη, άλλα κρατίδια που έλαβαν μέρος στην Γερμανική Τελωνειακή Ένωση ήταν το Μεγάλο Δουκάτο της Έσσης, η Kurhessen, το Βασίλειο της Βαυαρίας, το Βασίλειο της Βυρτεμβέργης, το Βασίλειο της Σαξωνίας, καθώς και τα Κρατίδια της Θουριγγίας. Το 1836 επεκτάθηκε, αφού ακολούθησαν και το Μεγάλο Δουκάτο της Βάδης, το Δουκάτο του Νάσσαου και η Ανεξάρτητη Πόλη της Φρανκφούρτης. Το 1842 προσαρτήθηκαν το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, το Δουκάτο του Μπράουνσβάιγκ και το Δουκάτο της Λίππε. Τελικά, το 1854 εισήλθαν και το Βασίλειο του Ανοβέρου και το Μεγάλο Δουκάτο του Όλντενμπουργκ. Με την μορφή του αυτή ο Τελωνειακός Όμιλος είχε έκταση περίπου 425.000 τ.χλμ. την εποχή της Γερμανικής Ομοσπονδίας του Βορρά.
Σκοπός της Τελωνειακής Ένωσης ήταν η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς και η απλοποίηση των εμπορικών και οικονομικών συνθηκών μεταξύ των γερμανικών κρατιδίων. Από πολιτικής άποψης, η Ένωση ήταν ενδιάμεσο στάδιο για την λεγόμενη «μικρή λύση» του γερμανικού ζητήματος και αύξησε την επιρροή της Πρωσίας. Διάδοχος της Τελωνειακής Ένωσης ήταν η Γερμανική Αυτοκρατορία.