Βυζαντινή Αρμενία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βυζαντινή Αρμενία, μερικές φορές γνωστή ως Δυτική Αρμενία, [1] [2] [3] είναι το όνομα που δόθηκε στα μέρη του βασιλείου της Αρμενίας, που έγιναν μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το μέγεθος της επικράτειας ποίκιλλε με την πάροδο τού χρόνου, ανάλογα με τον βαθμό ελέγχου που είχαν οι Βυζαντινοί στην Αρμενία.
Η Βυζαντινή και η Σασσανιδική Αυτοκρατορία χώρισαν την Αρμενία το 387 και το 428. Η Δυτική Αρμενία περιήλθε υπό βυζαντινή κυριαρχία, και η Ανατολική Αρμενία έπεσε υπό τον έλεγχο των Σασσανιδών. Ακόμη και μετά την ίδρυση τού Αρμενικού βασιλείου των Βαγρατιδών, τμήματα της ιστορικής Αρμενίας και περιοχές που κατοικούνταν από Αρμενίους βρίσκονταν ακόμη υπό Βυζαντινή κυριαρχία.
Οι Αρμένιοι δεν είχαν καμία εκπροσώπηση στη Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451, λόγω τηε ένοπλης εξέγερσής τους εναντίον των Σασσανιδών. Αυτός ο λόγος προκάλεσε μία θεολογική διαφοροποίηση μεταξύ του αρμενικού και του βυζαντινού χριστιανισμού. [4]
Ανεξάρτητα από αυτό, πολλοί Αρμένιοι έκαναν επιτυχή σταδιοδρομία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αρκετοί Βυζαντινοί Αυτοκράτορες ήταν εθνικά Αρμένιοι, ή μισοί Αρμένιοι, ή εν μέρει Αρμένιοι, ή πιθανώς Αρμένιοι, αν και πολιτισμικά Ανατολικοί Ρωμαίοι (Βυζαντινοί). Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, του οποίου ο πατέρας ήταν Αρμένιος και η μητέρα του από την Καππαδοκία: αυτός ξεκίνησε τη Δυναστεία τού Ηρακλείου (610–717). Ο Βασίλειος Α' είναι άλλο ένα παράδειγμα Αρμένιου που ξεκίνησε μία δυναστεία, τη Μακεδονική: ο πατέρας του ήταν Αρμένιος και η μητέρα του Ελληνίδα. Άλλοι Αυτοκράτορες ή σφετεριστές, πλήρους ή μερικής αρμενικής καταγωγής, είναι: ο Ρωμανός Α', ο Ιωάννης Α' Τζίιμισκής, ο Μιζίζιος, ο Αρτάβασδος, ο Φιλιππικός Βαρδάνης και ο Λέων Ε'.