Αύσονες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Αύσονες ήταν όνομα με το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς είχαν περιγράψει λαούς που ζούσαν στην κεντρική και την νότια Ιταλία.[1] Σύμφωνα με τη μυθολογία, βασιλιάς των Αύσονων ήταν ο Αύσονας γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης ή της Καλυψούς. Γιος του Αύσονα ήταν ο Λίπαρος επώνυμος της νήσου Λίπαρος. Οι Αύσονες κατοικούσαν σε μια περιοχή που ονομαζόταν Αυσονία και καταλάμβανε τις σημερινές επαρχίες Λάτσιο, Καμπανία, Ρέτζιο Καλάμπρια και Σέλε, στις περιοχές αυτές εγκαταστάθηκαν αργότερα Έλληνες άποικοι. Η γλώσσα τους ήταν παρακλάδι της ινδοευρωπαϊκής, πιστεύεται ότι είχαν έρθει στην Ιταλία πριν τον 17ο αιώνα π.Χ. Γύρω στο 1271 π.Χ. Αύσονες εγκαταστάθηκαν και στη Σικελία. Κυριότερες πόλεις τους ήταν η Αύσονα, η Μιντούρνο και η Σινούεσσα. Στην επαρχία Καζέρτα έχει βρεθεί ή αρχαία Αύσονα. Στο πάρκο της Ροκαμονφίνα έχουν ανασκαφή πολυγωνικά τείχη που ανήκουν στον πολιτισμό των Αύσονων. Την ορολογία χρησιμοποίησε ο Τίτος Λίβιος για να καταγράψει τους Αύρογγες, αργότερα το όνομα "Αυσονία" έγινε ένας ποιητικός ορισμός για να περιγράψει όλους τους Έλληνες και τους Λατίνους που ζούσαν στην Ιταλική χερσόνησο.[2]