Άραβες Χριστιανοί
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Άραβες Χριστιανοί (αραβικά: ﺍﻟﻤﺴﻴﺤﻴﻮﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ al-Masīḥiyyūn al-ʿArab) είναι άνθρωποι που ανήκουν στον Αραβικό λαό και έχουν χριστιανική πίστη.[13]
Χριστιανικοί πληθυσμοί της Συρίας, της Ιορδανίας, του Λιβάνου, του Ισραήλ, της Παλαιστίνης και της Αιγύπτου | |
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
---|---|
Αίγυπτος ! Αίγυπτος | 8.250.000[1]–9.000.000[2] (συμπεριλαμβάνονται και οι Κόπτες) |
Συρία ! Συρία | 520.000[1]–1.650.000[3] |
Λίβανος ! Λίβανος | 1.050.000[1]–1.600.000[4] (συμπεριλαμβάνονται οι Μαρωνίτες) |
Ιορδανία ! Ιορδανία | 221.000[5] |
Ισραήλ ! Ισραήλ | 177.000[6] (συμπεριλαμβάνονται αυτοχαρακτηριζόμενοι Αραμαίοι) |
Ιράκ ! Ιράκ | 151.047[7] (συμπεριλαμβάνονται οι Ασσύριοι) |
Παλαιστίνη | 38.000 [8]–50.000[9] |
Τουρκία ! Τουρκία | 18.000[10] |
Μαρόκο ! Μαρόκο | 8.000[11]–40.000[12] (συμπεριλαμβάνονται οι Βέρβεροι |
Γλώσσες | |
αραβικά, εβραϊκά (στο Ισραήλ), γαλλικά (στον Λίβανο και στη διασπορά), αγγλικά, ισπανικά και πορτογαλικά (διασπορά) | |
Θρησκεία | |
Χριστιανισμός: Ρωμαιοκαθολικοί (Ανατολικοκαθολικοί, ποικίλα τελευουργικά, Λατίνοι) Ανατολικο-Ορθόδοξοι (Πατριαρχείο Αντιοχείας, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Πατριαρχείο Αλεξανδρείας) Προτεστάντες |
Μερικοί κατάγονται από αρχαίες αραβικές χριστιανικές φυλές, που δεν μεταστράφηκαν στο Ισλάμ, όπως οι Σαβαίοι της Υεμένης (δηλαδή Γασσανίδες, Μπανού Τζουντάμ) και οι Ναβαταίοι, που εγκαταστάθηκαν στην Υπεριορδανία και τη Συρία, καθώς και άλλους, που κατάγονται από εξαραβισμένους χριστιανούς, όπως οι Μελχίτες και οι Έλληνες Χριστιανοί της Αντιόχειας.
Οι Άραβες Χριστιανοί υπολογίζονται σε 520.000-1.650.000 εντός της Συρίας, 1.050.000-1.650.000 (συμπεριλαμβανομένων των Μαρωνιτών) στο Λίβανο[14], 221.000 στην Ιορδανία, 8-9.000.000 (συμπεριλαμβανομένων των Κοπτών) στην Αίγυπτο[15], 134.130 στο Ισραήλ και 50.000 στην Παλαιστίνη. Υπάρχουν επίσης σημαντικές κοινότητες στο Ιράκ και την Τουρκία.
Οι μετανάστες από αραβικές και εξαραβισμένες χριστιανικές κοινότητες αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό της μεσανατολίτικης διασποράς, με σημαντικές συγκεντρώσεις πληθυσμού σε ολόκληρη την Αμερική, κυρίως στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Βενεζουέλα, την Κολομβία και τις ΗΠΑ, ωστόσο αυτοί οι μετανάστες στην αμερικανική ήπειρο, ειδικά από το πρώτο κύμα της μετανάστευσης, δεν έχουν μεταλαμπαδεύσει την αραβική γλώσσα ούτε την αραβική ταυτότητα στους απογόνους τους. [16]
Οι πρώτες αραβικές φυλές, που υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό, ήταν πιθανότατα οι Ναβαταίοι και οι Γασσανίδες. Κατά τη διάρκεια του πέμπτου και του έκτου αιώνα, οι Γασσανίδες, οι οποίοι αρχικά υιοθέτησαν το μονοφυσιτισμό, σχημάτισαν μία από τις πιο ισχυρές συνομοσπονδίες, που ήταν σύμμαχες με το χριστιανικό Βυζάντιο, αποτελώντας ένα «προστατευτικό τείχος» ενάντια στις ειδωλολατρικές φυλές της Αραβίας. Ο τελευταίος βασιλιάς των Λαχμιδών, ο αλ Νουμάν Γ' ιμπν αλ Μουντίρ, εξαρτημένος της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών στα τέλη του έκτου αιώνα, επίσης μεταστράφηκε στο χριστιανισμό, συγκεκριμένα στον Νεστοριανισμό.[17]
Οι Άραβες Χριστιανοί έπαιξαν σημαντικούς ρόλους στο κίνημα της Νάχντα στη σύγχρονη εποχή και, επειδή αυτοί σχημάτιζαν την μορφωμένη ανώτερη τάξη και την αστική τάξη[18], είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην πολιτική, στις επιχειρήσεις και τον πολιτισμό του Αραβικού Κόσμου[19][20]. Σήμερα, οι Άραβες Χριστιανοί εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον αραβικό κόσμο και οι Χριστιανοί γενικά είναι σχετικά πλούσιοι, μορφωμένοι και πολιτικά μετριοπαθείς.[21]
Οι Άραβες Χριστιανοί δεν είναι η μόνη χριστιανική ομάδα στη Μέση Ανατολή, με δεδομένο τις σημαντικές μη αραβικές αυτόχθονες χριστιανικές κοινότητες Ασσυρίων, Αρμενίων και άλλων. Αν και μερικές φορές ταξινομούνται ως Άραβες Χριστιανοί, οι μεγαλύτερες χριστιανικές ομάδες της Μέσης Ανατολής των Μαρωνιτών και των Κοπτών ισχυρίζονται συχνά μη αραβική εθνικότητα: ένα σημαντικό ποσοστό των Μαρωνιτών ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τους αρχαίους Φοίνικες, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό των Κοπτών αποφεύγει επίσης αραβική ταυτότητα, προτιμώντας αρχαίο αιγυπτιακή.[22]