Фёдор Достоевский
From Wikipedia, the free encyclopedia
Фёдор Михайлович Достоевский (1821 оной 11 һарын 11 [хуушанаар 10 һарын 30], Москва — 1881 оной 2 һарын 9 [хуушанаар 1 һарын 28], Санкт-Петербург) — ород зохёолшо. Мариин эмнэлгын газарта (Мариинская больница) ажалһан ядуу эмшэнэй гэр бүлэдэ түрэбэ. 1843 ондо Петербургын сэрэгэй инженерэй һургуули түгэсөөд, тэрэ инженерэй һалбариин зурагай таһагта алба хэжэ эхилһэншье һаа, нэгэ жэл һүүлдэ албанһаан сүлөөрөө.
Фёдор Достоевский | |
Ѳедоръ Михайловичъ Достоевскій | |
Ажал үйлэ: |
зохёолшо |
---|---|
Түрэһэн үдэр: | |
Түрэһэн газар: | |
Эрхэтэнэй харьяалал: | |
Наһа бараһан үдэр: |
28 1 һарын (9 2 һарын) 1881 оной[2][1][6][7][8][9][10][3][11][4] (59 наһатай) |
Наһа бараһан газар: | |
Гарай үзэг: |
«Ядуу зон» (Орос: Бедные люди, 1846) гэһэн Достоевскийн эгээн түрүүшын роман Гоголиин шэглэлэй алдартай зохёолшод — натуралис һургуули — дунда табяа. Белинский ниигэмэй эмгэнэл ябадалай дүрэсхэлэй ашаар ехээр магтаба. Белинский «Эхир хүн» (Орос: Двойник, 1846) нэрэтэй удаадахи романда Достоевский үзэл баримталалай гүнзэгыень болон «бүтээлэй асар ехэ хүсэн» гэжэ хараһан, харин ажалай «гайхалтай колорит» голоһон. Хожом, «Сагаан һүни» (Орос: Белые ночи, 1848) болон «Неточка Незванова» (1849) гараба. Тэндэ Достоевскийе натуралис һургуулиһаа илгадаг реализмын онсолигууд — гүнзэгы психологизм, үйлэ ябадал ба характернуудай онсогой шэнжэнүүд — үлүү тодорхой харуулһан.
Белинскийн арадшалһан социалис үзэл һанаа, Франциин утопист-социалистууд, тэрэ дундаа Шарль Фурьегэй онолоор нүлөөлһэн байна. 1847-һаа Достоевский М. В. Буташевич-Петрашевскийн бүлгэмые орожо, 1848 онһоо Н. А. Спешнев болон С. Ф. Дуровой хубисхалта бүлгэмэй эдибхэтэй оролсогшо юм. Петрашевецүүай суглаанда Достоевский хоёр удаа хориглоһон Белинскийн Гогольдо бэшэг уншаба. 1849 ондо петрашевецүүай тохёолдолоор Достоевский саазаар абаха яла шүүдхэгдэжэ, буудалгын урда хүнды хүдэлмэреэр андалдаба.