Фітапланктон
From Wikipedia, the free encyclopedia
Фітапланктон (ад грэч. φυτóν — расліна і πλανκτον — блукаючы) — частка планктону, якая можа ажыццяўляць працэс фотасінтэзу.
Да фітапланктону адносяцца пратакокавыя водарасці, дыятомавыя водарасці, дынафлагеляты, кокалітафарыды, і іншыя аднаклетачныя водарасці (часта каланіяльныя), а таксама цыянабактэрыі.
Жыве ў фатычнай зоне вадаёмаў, насяляючы тоўшчу вады. Фітапланктон з'яўляецца першасным прадуцэнтам арганічнага рэчыва ў вадаёме і служыць ежай для зоапланктону і зоабентосу.
Бурнае размнажэнне фітапланктону выклікае «цвіценне вады».
Прамысловае культываванне і біятэхналагічная канверсія марскога фітапланктону разглядаецца як адзін з найбольш перспектыўных кірункаў у вобласці атрымання біяпаліва[1]. Першасная вытворчасць біямасы ажыццяўляецца шляхам культывавання фітапланктону ў штучных вадаёмах, створаных на марскім узбярэжжы. Другасныя працэсы ўяўляюць сабой метанавае браджэнне біямасы і наступнае гідраксіляванне метану з атрыманнем метанолу.