Тунчжы (імператар)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Айсіньгёро Цзайчунь (27 красавіка 1856 — 12 студзеня 1875) — дзясяты імператар маньжурскай дынастыі Цын і восьмы імператар Цын, які кіраваў Кітаем з 1861 па 1875 гады; дэвіз праўлення — «Тунчжы». Яго кіраванне, якое працягвалася ў перыяд дзяцінства і юнацтва, праходзіла ў цені маці, імператрыцы-ўдавы Цысі. Яго кіраванне ўвайшло ў гісторыю ў тым ліку ў сувязі з так званай «Рэстаўрацыяй Тунчжы (укр.) (бел.», няўдалай спробай стабілізаваць і мадэрнізаваць Кітай.
Хуткія факты Тунчжы, Папярэднік ...
Тунчжы | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Папярэднік | Сяньфэн | ||||||
Пераемнік | Гуансюй | ||||||
Нараджэнне |
27 красавіка 1856(1856-04-27) |
||||||
Смерць |
12 студзеня 1875(1875-01-12)[1] (18 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | House of Aisin-Gioro[d] | ||||||
Імя пры нараджэнні |
маньчж. ᡯᠠᡳ ᡧᡠᠨ кіт.: 載淳 |
||||||
Бацька | Сяньфэн | ||||||
Маці | Цысі[2] | ||||||
Жонка | Empress Xiaozheyi[d], Imperial Noble Consort Shushen[d], Imperial Noble Consort Gongsu[d], Imperial Noble Consort Xianzhe[d] і Imperial Noble Consort Dunhui[d] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У снежні 1874 года было абвешчана, што імператар захварэў воспай. 12 студзеня 1875 ён памёр.
Быў у шлюбе з імператрыцай, таксама меў двух афіцыйных канкубін.