Поліяміэліт
From Wikipedia, the free encyclopedia
По́ліяміэлі́т[3] (ад стар.-грэч.: πολιός — «шэры» і µυελός — «спінны мозг») — дзіцячы спіннамозгавы паралюш, вострае інфекцыйнае захворванне, абумоўленае паражэннем шэрага рэчыва спіннога мозга поліявірусам і характарызуецца ў асноўным паталогіяй нервовай сістэмы. Інфекцыя перадаецца ад чалавека да чалавека.
Хуткія факты Поліяміеліт, МКХ-10 ...
Поліяміеліт | |
---|---|
| |
МКХ-10 | A80.80., B91.91. |
МКБ-10-КМ | A80.9, A80, A80.3, A80.2, A80.4, A80.1 і A80.0 |
МКХ-9 | 045045, 138138 |
МКБ-9-КМ | 045[1][2], 045.9[1][2], 045.92[2] і 045.90[2] |
DiseasesDB | 10209 |
MedlinePlus | 001402 |
eMedicine | ped/1843 pmr/6pmr/6 |
MeSH | D011051 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У 1950-х гадах вакцыну супраць поліяміэліту распрацавалі Джонас Солк і ўраджэнец Беластоку Альберт Сабін. У 1957 годзе яго проціполіяміэлітная пераральная (прымаецца ўнутр) вакцына паспяхова прайшла выпрабаванні ў Чылі, Нідэрландах, Японіі, Мексіцы, СССР і Швецыі. Праз тры гады сродак атрымаў дазвол на распаўсюд у ЗША[4].