Панонска-русінская мова
From Wikipedia, the free encyclopedia
Панонска-русі́нская мова (таксама бачванска-русінская мова, югаслава-русінская мова, заходне-русінская мова, ваяводзінска-русінская мова, паўднёварусінская мова; саманазва: руски язик, руска бешеда) — тэрмін для пазначэння сукупнасці дыялектаў славянскае галіны індаеўрапейскай сям'і моў, распаўсюджаных сярод панонскіх русінаў на поўначы Сербіі і паўночным усходзе Харватыі, у прыватнасці, у гістарычным рэгіёне Бочкаі.
Панонска-русінская мова | |
---|---|
Саманазва | руски язык, руска бешеда, бачвансько-русская бешеда |
Краіны |
Сербія, Харватыя |
Рэгіёны | Ваяводзіна |
Агульная колькасць носьбітаў | |
Класіфікацыя | |
|
|
Пісьменнасць | кірыліца |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | rsk |
Ethnologue | rsk |
LINGUIST List | rue-par |
IETF | rsk |
Glottolog | pann1240 |
Дыялекты панонскіх русінаў збліжаюцца з заходнеславянскімі мовамі, асабліва славацкай, маючы пры гэтым фанетыку і лексіку ўсходнеславянскага паходжання. Апрача таго, адлюстроўвае пэўную ступень паўднёваславянскага ўплыву, атрыманага пры дапамозе кантактаў з носьбітамі сербскай і харвацкай моў.
Панонска-русінская мова мае афіцыйны статус у Аўтаномным Краі Ваяводзіна на поўначы Сербіі, дзе пражывае значная колькасць гістарычнай русінскай дыяспары[3].