Дэвід Хантэр Х’юбел
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дэвід Хантэр Х’юбел (англ.: David Hunter Hubel, нар. 27 лютага 1926, г. Уінсар, Канада) — амерыканскі ўрач-нейрафізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1981 годзе «за адкрыцці, якія датычацца прынцыпаў перапрацоўкі інфармацыі ў нейронных структурах», якую ён падзяліў разам з Роджэрам Сперы і Т. Н. Візелам.
Хуткія факты Дэвід Хантэр Х'юбел, Дата нараджэння ...
Дэвід Хантэр Х'юбел | |
---|---|
англ.: David Hunter Hubel | |
Дата нараджэння | 27 лютага 1926(1926-02-27)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 22 верасня 2013(2013-09-22)[1][2][…] (87 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | урач, нейрабіёлаг, выкладчык універсітэта, неўролаг |
Навуковая сфера | нейрафізіялогія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1978) Dickson Prize in Medicine[d] (1980) Rosenstiel Award[d] (1971) Charles F. Prentice Medal[d] (1993) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (24 чэрвеня 1982) прэмія Ральфа Джэрарда[d] (1993) honorary doctorate of the Autonomous University of Madrid[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць