Дзяржава Хулагуідаў
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дзяржава Хулагуідаў — прынятае ў айчынным усходазнаўстве абазначэнне дзяржавы, якая была заснавана чынгізідам Хулагу і кіравалася яго нашчадкамі; у заходняй гістарыяграфіі абазначаецца як Ilkhanate, Il-Khanate.[2][3] Самавольна створаная Хулагу падчас заваявальнага паходу (1256—1260), дзяржава была прызнана ў 1261 годзе ханам Мангольскай імперыі Хубілаем, якія даў Хулагу тытул ільхан («хан племя», у значэнні ўлусны хан[4]). Да ўзыходжання на прастол Газана (1295—1304) Хулагуіды прызнавалі намінальную залежнасць ад вялікага хана (імператара Юань).
Гістарычная дзяржава | |||||
Дзяржава Хулагуідаў | |||||
---|---|---|---|---|---|
سلسله ایلخانی | |||||
|
|||||
|
|||||
Сталіца |
Марага Тэбрыз Салтаніе |
||||
Мова(ы) |
сярэднемангольская персідская |
||||
Афіцыйная мова | персідская, мангольская мова, цюркскія мовы і арабская | ||||
Рэлігія | тэнгрыянства, хрысціянства, іслам, Шаманізм, нестарыянства[d], Тыбецкі будызм і шыіты | ||||
Плошча | 3,750,000 км² (1310)[1] | ||||
Форма кіравання | манархія | ||||
Пераемнасць | |||||
< Абасіды < Нізарыты |
|||||
Джалаірыды > Чабаніды > Музафарыды > Сербедары > |
|||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Дзяржава, якая знаходзілася да 1290-х гадоў у цяжкім эканамічным стане, прадоўжыла сваё існаванне дзякуючы рэформам Газан-хана, праведзеным яго міністрам Рашыд ад-Дзінам, але толькі да 1335 года. Пасля смерці ільхана Абу Саіда 30 лістапада 1335 года бяссільныя ільханы ўзводзіліся на прастол толькі для надання законнасці ўладзе новых дынастый, Чабанідаў і Джалаірыдаў.