Віктарыянская эпоха
From Wikipedia, the free encyclopedia
Віктарыянская эпоха (1837—1901) — перыяд каралявання Вікторыі, каралевы Вялікабрытаніі і Ірландыі, імператрыцы Індыі.
Адметнай рысай гэтай эпохі з’яўляецца адсутнасць значных войн (за выключэннем Крымскай), што дазволіла краіне інтэнсіўна развівацца — у прыватнасці ў сферы развіцця інфраструктуры, будаўніцтва чыгунак.
У вобласці эканомікі ў гэты перыяд працягваліся прамысловая рэвалюцыя і развіццё капіталізму. Для сацыяльнага аблічча эпохі характэрны строгі маральны кодэкс (джэнтльменства), які замацаваў кансерватыўныя каштоўнасці і класавыя адрозненні. У вобласці знешняй палітыкі працягвалася каланіяльная экспансія Брытаніі ў Азіі («Вялікая Гульня») і Афрыцы («бойка за Афрыку»).