Аўрэліян
рымскі імператар (270–275) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Лу́цый Дамі́цый Аўрэлія́н[4] (лац.: Lucius Domitius Aurelianus), больш вядомы як Аўрэлія́н — рымскі імператар у 270—275 гадах.
Луцый Даміцый Аўрэліян | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
лац.: Lucius Domitius Aurelianus | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Квінціл | ||||||
Пераемнік | Марк Клаўдзій Тацыт | ||||||
Нараджэнне |
9 верасня 214(0214-09-09)[1][2][…] |
||||||
Смерць |
25 верасня 275(0275-09-25)[3] (61 год) |
||||||
Род | Ілірыйскія імператары | ||||||
Імя пры нараджэнні | лац.: Lucius Domitius Aurelianus | ||||||
Жонка | Ulpia Severina[d] | ||||||
Дзеці | дачка: імя невядома | ||||||
Званне | генерал | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аўрэліян быў другім з некалькіх «салдацкіх імператараў» (першым быў Клаўдзій II), якія вельмі паспяхова кіравалі і здолелі ўмацаваць Рымскую імперыю. У гады кіравання Аўрэліяна імперыя была ўз’яднана: мяцежныя Гальская імперыя і Пальмірскае царства былі зноў далучаны да Рыма, а прыгранічныя варварскія плямёны былі пераможаны. Яго поспехі шмат у чым спрыялі завяршэнню крызісу III стагоддзя[5] і стабілізацыі дзяржавы.
Аўрэліян насіў наступныя пераможныя тытулы: «Германскі Найвялікшы» — з 270 або 271 года, «Гоцкі Найвялікшы» — з 271 года, «Парфянскі Найвялікшы», «Карпійскі Найвялікшы» і «Дакійскі Найвялікшы» — з 271 або 272 года, «Брытанскі Найвялікшы» і «Сармацкі Найвялікшы» (час дакладна не вядомы), «Пальмірскі Найвялікшы» — з 274 года, «Бацька Айчыны» і «Рэстаўратар імперыі і Усходу» — з 274 года[5]. Уладу трыбуна атрымліваў шэсць разоў (у 270 годзе — двойчы, затым штогод 10 снежня), з 270 года — вялікі пантыфік[5]. Консул 271, 274, 275 гадоў.