Ангкор-Ват
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ангкор-Ват (кхмер.: អង្គរវត្ត [ʔɑŋkɔːvoat] — «храм Ангкор»[2]) — гіганцкі храмавы комплекс, прысвечаны богу Вішну, у Камбоджы. З’яўляецца найбуйнейшым з калі-небудзь створаных культавых збудаванняў і адным з найважнейшых археалагічных помнікаў свету. Пабудаваны ў часы караля Сур’явармана II (1113—1150).
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Славутасць | |
Ангкор-Ват | |
---|---|
кхмер.: អង្គរវត្ត | |
13°24′45″ пн. ш. 103°52′00″ у. д.HGЯO | |
Краіна | |
Месцазнаходжанне | |
Архітэктурны стыль | кхмерская архітэктура[d] і дравідыйская архітэктура[d] |
Скульптар | Сур’яварман II |
Дата заснавання | XII стагоддзе |
Аб’ект Сусветнай спадчыны | |
Angkor (Ангкор-Ват) |
|
Спасылка | № 668 у спісе аб’ектаў Сусветнай спадчыны (en) |
Тып | Культурны |
Крытэрыі | I, II, III, IV |
Рэгіён | Краіны Азіі і Ціхага акіяна |
Уключэнне | 1992 (16-я сесія) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ангкор-Ват размешчаны за 5,5 км на поўнач ад сучаснага горада Сіемрэап, сталіцы аднайменнай правінцыі Камбоджы, і ўяўляе сабой частку храмавага комплексу, збудаванага ў раёне старажытнай сталіцы дзяржавы кхмераў, горада Ангкор. Ангкор займае плошчу ў 200 км²; нядаўнія даследаванні сведчаць аб тым, што яго плошча магла складаць каля 3000 км², а насельніцтва дасягала паўмільёна жыхароў, дзякуючы чаму ён быў адным з самых буйных чалавечых паселішчаў даіндустрыяльнай эпохі. Ангкор-Ват мае тры ўзроўні, якія ўяўляюць сабой шэраг прастакутных галерэй, навакольных адна іншую. У цэнтры, на самым высокім узроўні-дзіўнае будынак з некалькімі высокімі вежамі ў форме лотаса, якія дасягаюць 65 м вышынёй.[3]
Першапачаткова прысвечаны богу Вішну, з пункту гледжання архітэктуры аб’ядноўвае тыпалогію індуісцкага храма-гары, які прадстаўляе міфічную гару Меру — месцазнаходжанне багоў — і тыпалогію галерэй, уласцівых архітэктуры позняга перыяду. Храм складаецца з трох канцэнтрычных прамавугольных будынкаў, вышыня якіх павялічваецца ў напрамку да цэнтра, па перыметры акружаных ровам з вадой, даўжыня якога складае 3,6 км, а шырыня — 190 м. Унутранае збудаванне мае пяць вежаў у форме лотаса; цэнтральная вежа ўзносіцца на 42 м над святыняй, агульная яе вышыня ад паверхні зямлі дасягае 65 м.
У XV стагоддзі быў часткова закінуты[4]. Адкрыты для еўрапейскай цывілізацыі ў 1860 годзе[5]. Намаляваны на сцягу Камбоджы.