Аляксандр Раманавіч Лурыя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Аляксандр Раманавіч Лурыя (16 ліпеня 1902, Казань — 14 жніўня 1977, Масква) — расійскі псіхолаг, заснавальнік савецкай нейрапсіхалогіі, вучань Л. С. Выгоцкага.
Хуткія факты Аляксандр Раманавіч Лурыя, Дата нараджэння ...
Аляксандр Раманавіч Лурыя | |
---|---|
Дата нараджэння | 3 (16) ліпеня 1902 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 14 жніўня 1977(1977-08-14)[2] (75 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Раман Альбертавіч Лурыя |
Род дзейнасці | урач, псіхолаг, special education teacher, антраполаг |
Навуковая сфера | нейрапсіхалогія[d], псіхалінгвістыка і псіхалогія народаў[d] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар педагагічных навук і доктар медыцынскіх навук |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Леў Выгоцкі |
Вядомыя вучні | Boris Velichkovsky[d], Alexander Meshcheriakov[d], Evgenia Khomskaya[d], Elkhonon Goldberg[d] і Oleg Tikhomirov[d] |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лурыя.
Прафесар (1944), доктар педагагічных навук (1937), доктар медыцынскіх навук (1943), правадзейны член Акадэміі педагагічных навук РСФСР (1947), сапраўдны член АПН СССР (1967), належыць да ліку выдатных айчынных псіхолагаў, якія атрымалі шырокую вядомасць сваёй навуковай, педагагічнай і грамадскай дзейнасцю.