Акадская культура
From Wikipedia, the free encyclopedia
У культуры і мастацтве акадскага перыяду (XXIV—XXII ст. да н.э.) галоўным матывам была ідэя героя. Гэта або абагаўлёны цар нязнатнага паходжання, які здолеў дамагчыся ўлады, сабраць і павесці за сабой велізарную армію, аб'яднаць землі Міжрэчча і адправіцца паходам у далёкія землі (Сарган Старажытны і Нарам-Суэн). Або гэта быў чалавек з нізаў грамадства, які дзякуючы сваёй сіле і здольнасцям праславіўся ў ваенных паходах і быў абвешчаны царом. Такім чынам, у мастацтве акадцы надавалі большае значэнне асобе чалавека, чым шумеры ў папярэдні перыяд[1].