Іуда Іскарыёт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Іуда Іскарыёт (іўр.: יהודה איש־קריות) — згодна з Новым Запаветам адзін з дванаццаці апосталаў Ісуса Хрыста, які пазней здрадзіў і выдаў свайго Настаўніка.
Іуда сумна вядомы сваім пацалункам і здрадай Ісуса ў рукі першасвятароў сынедрыёна ў абмен на плату ў трыццаць срэбранікаў, пасля чаго ён пасля павесіўся з раскаяння і адчування сваёй віны. Яго месца сярод дванаццаці Апосталаў пазней заняў Мацвій.
Яго імя часам выкарыстоўваецца, каб адвінаваціць кагосьці ў здрадзе, і часта блытаюць з іншым вучням Ісуса Іудай Фадзеем.