Фібаначчы
італьянскі матэматык / From Wikipedia, the free encyclopedia
Леанарда Пізанскі (па-лацінску: Leonardo Pisano, каля 1170, Піза — каля 1250, Піза) — выбітны матэматык сярэдневечнай Эўропы. Найбольш вядомы па мянушцы Фібаначчы (Fibonacci), аб зьяўленьні якой ёсьць розныя вэрсіі. Згодна з адной зь іх, яго бацька Гільерма меў мянушку Баначчы («Добранаўмысны»), а сам Леанарда зваўся filius Bonacci («сын Добранаўмыснага»). Па другой вэрсіі, Fibonacci паходзіць ад словаў Figlio Buono Nato Ci, што ў перакладзе з італьянскае мовы азначае «добры сын нарадзіўся».
Леанарда Пізанскі «Фібаначчы» | |
Leonardo Pisano «Fibonacci» | |
Дата нараджэньня | каля 1170[1][2] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | не раней за 1240[2] |
Месца сьмерці |
|
Месца пахаваньня | |
Занятак | матэматык, master of calculations |
Навуковая сфэра | матэматыка |
Бацька | Guglielmo Bonacci[d][4] |
У сучасным сьвеце Фібаначчы найбольш вядомы[5] за распаўсюджаньне арабскай сыстэмы лікаў у Эўропе, пераважна праз публікацыю ў пачатку 13 стагодзьдзя ягонай «Кнігі вылічэньня» («Кнігі абака») (па-лацінску: Liber Abaci); а таксама з-за лікавага шэрагу, названага ягоным імем, і вядомага як лікі Фібаначчы, які ён ня вынайшаў, але выкарыстоўваў у якасьці прыклада ў «Кнізе абака».[6]