Рудальф Крыстаф Ойкен
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ру́дальф Кры́стаф О́йкен (па-нямецку: Rudolf Christoph Eucken; 5 студзеня 1846, Аўрых, Правінцыя Гановэр — 15 верасьня 1926, Ена) — нямецкі пісьменьнік і філёзаф. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1908). Прэмія прысуджана «ў прызнаньне сур’ёзных пошукаў ісьціны, пранікальнай моцы думкі, шырокага дыяпазону бачаньня, сардэчнасьці і сілы адлюстраваньня, зь якімі ў шматлікіх працах ён абараняе і разьвівае ідэалістычную філязофію жыцьця»[8].
Quick Facts Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...
Рудальф Крыстаф Ойкен | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 5 студзеня 1846(1846-01-05)[1][2][3][…] |
Памёр | 15 верасьня 1926(1926-09-15)[5][6] (80 гадоў)
|
Пахаваны | |
Сужэнец | Irene Eucken[d] |
Дзеці | Вальтэр Ойкен[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | філёзаф, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту, празаік |
Мова | нямецкая[7] |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Close
5 студзеня 1916 году з нагоды гадавіны свайго нараджэньня стаў Ганаровым грамадзянінам гораду Ена. Прафэсар філязофіі Енскага ўнівэрсытэту з 1874 году.