Гай Юліюс Цэзар
старажытнарымскі вайскавод, дыктатар / From Wikipedia, the free encyclopedia
Гай Юліюс Цэзар (па-лацінску: Gaius Julius Caesar; 13 ліпеня 100 да н. э. ці 102 да н. э., Рым — 44 да н. э., Рым) — рымскі вайсковы і палітычны дзяяч, консул і прыкметны аўтар лацінскай прозы. Цэзар згуляў важкую ролю ў падзеях, якія прывялі да скачаваньня Рымскай рэспублікі й пачатку Рымскай імпэрыі. У 60 да н. э. Цэзар, Крас і Пампэй сфармавалі палітычны зьвяз, які дамінаваў у рымскай палітыцы на працягу некалькіх гадоў. Іхныя спробы праводзіць палітыку праз папулісцкую тактыку супрацьстаялі кансэрватыўным элітам у рымскім сэнаце, у тым ліку з боку Катона Малодшага, пры падтрымцы Цыцэрона. Заваёва Цэзарам Галіі, якая была скончана да 51 году да н. э., падоўжыла тэрыторыі Рыму да Ля-Маншу й Райну. Цэзар стаўся першым рымскім войскаводам, які здолеў прарвацца праз Райн, дзе пабудаваў мост, і правёў першае ўварваньне ў Брытанію.
Гай Юліюс Цэзар | |
Бюст Цэзара | |
Дыктатар Рымскай рэспублікі | |
---|---|
49 да н. э. — 15 сакавіка 44 да н. э. | |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
не раней за 12 ліпеня 100 да н. э. і не пазьней за 13 ліпеня 100 да н. э.[1][2][3] Субура, Рым |
Памёр: |
15 сакавіка 44 да н. э.[4][5][6][…] (55 гадоў) Рым |
Партыя: | |
Сужэнец: | Карнэлія[d][9][10][11], Пампэя Сульля[d][12][10][11] і Кальпурнія[d][9][10][11] |
Дзеці: | Юлія[d][13][9][10][…], Пталямэй XV Цэзарыён[d][9][14] і Актавіян Аўгуст[9] |
Бацька: | Гай Юліюс Цэзар |
Маці: | Аўрэлія Кота |
Узнагароды: | |